Προβολή πηγαίου κώδικα για τη σελίδα Μουσουλμάνες στην Ευρώπη

==Κείμενο==
14-17 Απριλίου 2017

[[File:Mous1.png|center|1100px]]

Της '''ΜΑΧΝΤΙΕ ΧΟΣΣΑΪΝΙ'''

Ακατάληπτες φωνές, μουρμουρητά, βαριά βλέμματα. Δεν μπορώ να τα καταλάβω όλα αυτά. Κάνεις πίσω και αναρωτιέμαι γιατί. Πώς νιώθεις για μένα; Τι έρχεται στο μυαλό σου όταν βλέπεις τα ρούχα μου, τη μαντίλα μου; Κάθε φορά που παρατηρώ πολύ προσεκτικά τους ανθρώπους, ανακαλύπτω και κάτι καινούργιο.

Οι άνθρωποι με κοιτούν περίεργα. Διαφορετικά. Δεν καταλαβαίνω τη γλώσσα σας αλλά το βλέπω στα μάτια σας. Η γλώσσα που μιλούν τα μάτια και το πρόσωπο είναι παντού κοινή. Βλέπω συμπόνια και συμπάθεια στα μάτια κάποιων και απέχθεια στα μάτια άλλων. Όταν κρατάτε απόσταση από μένα, νιώθω σαν να έχω κάποια μεταδοτική αρρώστια και είναι πολύ σκληρό να σου φέρονται σαν να είσαι άρρωστος χωρίς να είσαι. Κάποιοι από σας πιάνετε την τσάντα σας όταν με βλέπετε και αναρωτιέμαι αν φοβάστε ότι θέλω να κλέψω επειδή είμαι έτσι ντυμένη. Όταν το συνειδητοποιώ, φοβάμαι να μπω στο λεωφορείο ή στο μετρό. Όταν είμαι στο λεωφορείο, προσπαθώ να σας δείχνω τα χέρια μου. Κρατάω τα χέρια μου απασχολημένα με κάτι για να σας καθησυχάσω ότι δεν είμαι κλέφτρα, είμαι απλά ένας άνθρωπος που φοράει μαντίλα.

Όταν κατεβαίνω από το λεωφορείο, παίρνω μια βαθιά ανάσα και περπατάω κουρασμένη και με ραγισμένη καρδιά. Μερικές φορές με κοιτάζετε με μεγάλη περιέργεια επειδή φοράω αυτά τα ρούχα. Είμαι σίγουρη ότι σας αρέσουν τα δικά σας ρούχα και νιώθετε άνετα με αυτά. Κι εγώ έτσι νιώθω με τα δικά μου ρούχα, γι’ αυτό θα έπρεπε να με αποδέχεστε έτσι και να σέβεστε την επιλογή μου γι’ αυτή την ενδυμασία. Είναι σημαντικό να εκτιμάς τους ανθρώπους γι’ αυτό που διάλεξαν οι ίδιοι να είναι, χωρίς να τους ζητάς να γίνουν σαν κι εσένα.

Κάποιοι από σας χαμογελάτε όταν με βλέπετε και αυτό το χαμόγελο αλλάζει τα πάντα μέσα μου. Αμέσως γαληνεύει την ψυχή μου και διώχνει όλες τις αρνητικές σκέψεις. Κάποιες φορές το κοριτσάκι σας με κοιτάει από το καρότσι κι εσείς στέκεστε μπροστά μου για να το προστατεύσετε από μένα, ίσως νομίζοντας ότι θα δει εφιάλτες το βράδυ, εξαιτίας της εμφάνισής μου.

Θυμάμαι μια φορά έναν ψηλό άντρα ο οποίος έμοιαζε πολύ θυμωμένος, φώναζε και ούρλιαζε σε μια μικρή ομάδα γυναικών προσφύγων μουσουλμάνων με μαντίλα. Δεν ξέρω τι έλεγε, αλλά φαντάζομαι πως μας καταριόταν, χρησιμοποιώντας τις χειρότερες βρισιές που ήξερε. Ήμουν σοκαρισμένη. Δεν ήξερα τι να κάνω, προσπαθούσα να σκεφτώ τι θα έπρεπε να κάνω σε περίπτωση που επιχειρούσε να μας επιτεθεί. Δεν τολμούσα να κάνω βήμα. Ένιωσα τόσο τρομαγμένη, γιατί έμοιαζε παρανοϊκός και ένιωσα ευγνωμοσύνη για σένα εκείνη τη στιγμή. Διάβασες το φόβο στα μάτια μου, έτρεξες σε μένα και στάθηκες μπροστά μου σαν ασπίδα για να με σώσεις, και με έσωσες. Σου είμαι πραγματικά ευγνώμων για τη βοήθειά σου.

Η μόνη κενή θέση στο λεωφορείο είναι δίπλα μου. Ο τρίχρονος γιος σου με κοιτάζει. Κι εκείνος νιώθει ότι είμαι διαφορετική. Τον βάζεις να κάτσει δίπλα μου, εκείνος αμέσως βάζει τα κλάματα πιέζοντας τον εαυτό του να έρθει στο μέρος σου. Τον παίρνεις στην αγκαλιά σου και τον ησυχάζεις, τον σηκώνεις και με ένα πολύ όμορφο χαμόγελο, κάθεσαι δίπλα μου. Το παιδί σου τώρα κάθεται δίπλα μου και νιώθει ασφαλές στην αγκαλιά σου, κι εγώ νιώθω ανακούφιση και γαλήνη, αφού με αντιμετώπισες χωρίς να έχει για σένα σημασία το πώς είμαι ντυμένη.

[[File:mous.png|center]]

Μερικοί από εσάς μας φέρεστε τόσο καλά και πραγματικά σας θαυμάζω γι’ αυτό. Όπως μια φορά που είχα πάει στο σούπερ μάρκετ για ψώνια. Κατά λάθος πήρα χοιρινό κρέας και το έβαλα στο καλάθι μου. Ήρθες κοντά μου χαμογελώντας μου φιλικά και μου έδειξες ότι ήταν χοιρινό. Με κάνει τόσο χαρούμενη το γεγονός ότι είστε ενημερωμένοι για τη θρησκεία μου, που ξέρετε ότι πρέπει να απέχω από κάποιες τροφές λόγω των πεποιθήσεών μου και νοιάζεστε για μένα.

Εκτιμώ πολύ αυτή τη συμπεριφορά και ελπίζω ότι κάποιοι άνθρωποι που μας αντιμετωπίζουν σαν να μην είμαστε κι εμείς άνθρωποι όπως εσείς, να διαβάσουν αυτό το απόσπασμα και να αλλάξουν την άποψή τους για εμάς, τις μουσουλμάνες.

[[File:Mous3.png|thumb|center|PHOTO: DREAMSTIME|1100px]]

{{Κείμενο
|Οδηγίες=Όχι
|Aρχεία=Ναι
|Aρχείο1=Mous1.png
|Aρχείο2=mous
|Aρχείο3=Mous3.png
|PDF=Ναι
|ΌνομαΑρχείουPDF=Mosoulmanes.pdf
|ΠρωτότυποΚείμενο=Όχι
|LinkΚειμένου=https://ddp.gr/wp-content/uploads/2018/01/Apodimitika_Poulia.pdf
|ΗμερομηνίαΔημοσίευσης=14-17 Απριλίου 2017
|Γλώσσα=Ελληνικά
|ΠηγήΠροέλευσης=Εφημερίδα των Συντακτών
|ΠηγήΠροέλευσηςΚλειστήΚατηγορία=Εφημερίδα των Συντακτών
|ΕίδοςΠηγής=Επικαιρότητα Σχετική με Μεταναστευτικά/Προσφυγικά Θέματα
|ΥποείδοςΠηγήςΕπικαιρότηταΣχετικήΜεΜεταναστευτικάΠροσφυγικάΘέματα=Ιστοσελίδα Διαδικτυακής Εφημερίδας που Κυκλοφορεί και σε Έντυπη Μορφή
|ΣυγγραφικέςΠληροφορίες=Επώνυμο
|ΑριθμόςΛέξεωνΚειμένου=655
|ΡευστόςΡατσισμός=Αμιγώς Αντιρατσιστικό Κείμενο
|Τροπικότητα=Πολυτροπικό
|ΕίδηΤροπικότητας=Εικόνα, Γραπτό Κείμενο
|ΕίδηΤροπικότητας=Εικόνα, Γραπτό Κείμενο
|Αφηγηματικότητα=Αφηγηματικός Τρόπος
|Χιούμορ=Μη Χιουμοριστικός Τρόπος
|ΚειμενικόΕίδος=Ιστορία
}}
{{#default_form:Κείμενο}}
{{#css:
#catlinks {
display: none;
}
}}