Αναχρονισμός στο προσφυγικό - μεταναστευτικό

Κείμενο

Οι κατατρεγμένοι παντός είδους δεν συγκινούν την εγχώρια Δεξιά, δεδομένου ότι δεν είναι στην πλειονότητά τους χριστιανοί ορθόδοξοι, αλλά μουσουλμάνοι. Όπως και οι Ευρωπαίοι ομοϊδεάτες τους, «χύνουν μαύρο δάκρυ» όταν πρόκειται για τους χριστιανούς της Συρίας, οι μουσουλμάνοι, κατ’ αυτούς, δεν είναι «παιδιά του Θεού»

Του Πάνου Τριγάζη

Σύγχυση είναι το ελάχιστο που μπορεί να καταλογιστεί στη Ν.Δ. και κορυφαία στελέχη της γύρω από το προσφυγικό - μεταναστευτικό, που οφείλεται κυρίως στις ακραίες συντηρητικές αντιλήψεις τους για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Αδυνατούν να εκσυγχρονιστούν και ως προς τις αιτίες των διεθνών εξελίξεων, αν και δηλώνουν πούροι ευρωπαϊστές.

Ο όρος «προσφυγικό» δεν τους αρέσει, προφανώς διότι παραπέμπει σε υποχρεώσεις διεθνούς προστασίας. Γι’ αυτό προτιμούν να χαρακτηρίζουν «μετανάστες» σκέτο τους κατατρεγμένους που περνούν από την άλλη ακτή του Αιγαίου στα νησιά της Ελλάδας ελπίζοντας να βρεθούν σε βορειοευρωπαϊκό έδαφος, κατά προτίμηση. Αποφεύγουν ακόμη και τον σύνθετο όρο «προσφυγικό - μεταναστευτικό».

Οι συνέπειες της οπτικής αυτής είναι αρνητικές όχι μόνο για τους αιτούντες άσυλο, αλλά και για τη διεθνή εικόνα της χώρας, που ενδέχεται να βρεθεί κατηγορούμενη ενώπιον διεθνών δικαστηρίων. Και αυτό διότι στόχος της κυβέρνησης της Ν.Δ. είναι:

Πρώτον, να περιορίσει στο ελάχιστο τις αιτήσεις ασύλου και να νομιμοποιήσει τις μαζικές επαναπροωθήσεις κόντρα στο διεθνές δίκαιο. Κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο κ. Πέτσα, οι περιπολίες του Λιμενικού στο Αιγαίο είναι κάτι σαν τις αναχαιτίσεις που πραγματοποιούν τα ελληνικά F16 εναντίον των τουρκικών παραβάσεων και παραβιάσεων. Αντίληψη που πηγάζει από το γεγονός ότι πολλοί νεοδημοκράτες και πέραν της Ν.Δ. ακροδεξιοί τύπου Βελόπουλου θεωρούν τους πρόσφυγες και μετανάστες «εισβολείς» εναντίον της Ελλάδας, που αν εγκατασταθούν σε περιοχές της χώρας μας, την απειλούν με δημογραφική αλλοίωση και, σε τελευταία ανάλυση, με εξαφάνιση του γένους των Ελλήνων.

Δεύτερον, στο ερώτημα ποιοι είναι πρόσφυγες, η συντηρητική αντίληψη καλύπτει μόνο όσους προέρχονται από εμπόλεμες περιοχές, εν μέρει και από δικτατορικά καταπιεστικά καθεστώτα, στον βαθμό που δεν υπεισέρχονται πολιτικές σκοπιμότητες. Για παράδειγμα, κατά την άποψη κυβερνήσεων της Δύσης, σήμερα στο Αφγανιστάν δεν γίνεται πόλεμος ούτε στο Πακιστάν, η δε εισβολή της Τουρκίας στη Βόρεια Συρία αποτελεί μέρος του «αντιτρομοκρατικού αγώνα» κατά τον Πρόεδρο Τραμπ, δυστυχώς, και τον Πούτιν. Συνεπώς, «είχε άδικο» ο Τουρκοκύπριος ηγέτης Μουσταφά Ακιντζί, που παρομοίασε την τωρινή εισβολή της κυβέρνησης Ερντογάν με εκείνη του Ετσεβίτ στην Κύπρο, το 1974.

Τρίτον, η συντηρητική παράταξη συμπεριφέρεται σαν να μην έχει ακούσει ότι σήμερα τείνουν να εκλείψουν τα όρια στις έννοιες μετανάστης και πρόσφυγας, αφού π.χ. μιλάμε και για οικολογικούς πρόσφυγες, κάτι αδιανόητο στο παρελθόν. Επιπλέον, οι κατατρεγμένοι παντός είδους δεν συγκινούν την εγχώρια Δεξιά, δεδομένου ότι δεν είναι στην πλειονότητά τους χριστιανοί ορθόδοξοι, αλλά μουσουλμάνοι. Όπως και οι Ευρωπαίοι ομοϊδεάτες τους, «χύνουν μαύρο δάκρυ» όταν πρόκειται για τους χριστιανούς της Συρίας, οι μουσουλμάνοι, κατ’ αυτούς, δεν είναι «παιδιά του Θεού».

Τέταρτον, με τις αντιλήψεις που προανέφερα, δεξιοί και ακροδεξιοί της Ελλάδας ισχυρίζονται ότι υπηρετούν το έθνος, ενώ στην ουσία έρχονται σε αντίθεση με τις καλύτερες παραδόσεις του και προπαντός με τις μεγάλες αξίες της δημοκρατίας και ελευθερίας που ενέπνευσαν και την Επανάσταση του 1821. Ίσως δεν έχουν διαβάσει το σύνταγμα του Ρήγα Φεραίου ούτε τα πρώτα επαναστατικά συντάγματα και ιδιαίτερα εκείνο που ενέκρινε η Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου το 1822. Να ανησυχούμε, λοιπόν, και για το πώς προτίθενται να εορτάσουν τα 200 χρόνια της Επανάστασης, η οποία κατά βάση εμπνεόταν από τις ιδέες και τις αρχές της γαλλικής του 1789.

Πέμπτο και τελευταίο, οι «υπερπατριώτες» που ανησυχούν, όπως οι Όρμπαν και Σαλβίνι για την αλλοίωση της εθνικής ταυτότητας, αγνοούν και πάλι την ιστορία αυτής της χώρας. Ξεχνούν ότι η εθνική μας ταυτότητα δεν χάθηκε, αλλά δυνάμωσε υπό τον οθωμανικό ζυγό, πολύ δε περισσότερο στη διάρκεια της ναζιστικής γερμανικής κατοχής. Την ίδια ώρα, η εγχώρια Δεξιά και Ακροδεξιά θεωρούν γνήσιους Έλληνες χιλιάδες ελληνικής καταγωγής πολίτες άλλων χωρών που δεν μιλούν ούτε τα ελληνικά, π.χ. στις ΗΠΑ και σε πρώην σοβιετικές δημοκρατίες. Δηλαδή ανθρώπους που μπορεί να έχουν υπηρετήσει και ως Αμερικανοί στρατιώτες στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Ελπίζω να μην αρχίσει τώρα η κυβέρνηση της Ν.Δ. να μοιράζει ιθαγένειες και διαβατήρια σε τέτοιες κατηγορίες Ελλήνων.

Link Κειμένου	http://www.avgi.gr/article/10811/10355868/anachronismos-sto-prosphygiko-metanasteutiko
Ημερομηνία Δημοσίευσης
Γλώσσα
Αριθμός Λέξεων Κειμένου
Ρευστός Ρατσισμός
Τομέας της Δημόσιας Σφαίρας
Πηγή Προέλευσης
Συγγραφικές Πληροφορίες
Τροπικότητα	()
Αφηγηματικότητα
Χιούμορ
Κειμενικό Είδος