GNTM 2, Η audition της Ελένης

Κείμενο

((Η Ελένη, αφρικανικής καταγωγής διαγωνιζόμενη στο GNTM2, εισέρχεται στο παλτό όπου βρίσκονται οι κριτές για να αξιολογηθεί αν μπορεί να περάσει στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού για μοντέλα. Ακούγεται μουσική που παραπέμπει στην αφρικανική της καταγωγή.))

Ελένη: Γεια σας.

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Καλημέρα.

Άγγελος Μπράτης: Γεια σου.

Βίκυ Καγιά: Γεια.

Ελένη: Είμαι η Ελένη (…). Είμαι 26 χρονών, έχω ύψος 1.73 και είμαι 55 κιλά.

Βίκυ Καγιά: Μπράβο.

Άγγελος Μπράτης: Πολύ ωραία.

Βίκυ Καγιά: Τα είπες τέλεια.

Ελένη: Ευχαριστώ.((Χαμογελώντας.))

Άγγελος Μπράτης: Τι σε φέρνει εδώ;

Ελένη: Έχω έρθει εδώ πέρα για να αναδείξω τον εαυτό μου, να δείξω το θάρρος μου, τη δυναμικότητά μου και την αποφασιστικότητά μου. ((Η μουσική αλλάζει, επίκληση στο συναίσθημα του θεατή.))

Άγγελος Μπράτης: Σε ποιον;

Ελένη: Θέλω να δείξω το θάρρος στον εαυτό μου και στους δικούς μου ανθρώπους και σε άλλα παιδιά όπως εμένα που είναι παιδιά μεταναστών και έχουν περάσει δύσκολα και πολλές φορές απογοητεύονται και δεν πιστεύουν στον εαυτό τους και στα όνειρά τους.

Βίκυ Καγιά: Δύσκολα γιατί;

Ελένη: Δύσκολα λόγω του ρατσισμού, δηλαδή//

Βίκυ Καγιά: //Έχεις δίκιο κορίτσι μου.

Ελένη: Και εγώ έχω γνωρίσει πολύ μπούλινγκ από πολύ μικρή ηλικία, από το σχολείο//

Βίκυ Καγιά: //Έχεις δίκιο ό,τι και να πεις//

Άγγελος Μπράτης: //Άφησέ τη λίγο να μας πει.

Ελένη: και γι’ αυτό το λόγο έχω έρθει εδώ, έτσι ώστε να εμπνεύσω και τα παιδιά της επόμενης γενάς/γενιάς μετά από εμένα, να πιστεύουν πάντα στα όνειρά τους και όλα μπορούν να γίνουν.

Βίκυ Καγιά: Ήταν έντονο, ε;

Ελένη: Ναι: Ήταν πολύ έντονο, γιατί το είχα σε διαφο/σε όλες τις φάσεις της ζωής μου, δηλαδή από το σχολείο ως έξω στην κοινωνία, στο λεωφορείο, σε δουλειές, στα πάντα όλα.

Βίκυ Καγιά: Μόνο που μου το λες, ντρέπομαι.

Άγγελος Μπράτης: Σου έκαναν επίθεση λεκτική;

Ελένη: Λεκτική επίθεση. Έχει τύχει να είμαι στο λεωφορείο και να μ’ έχει σπρώξει άτομο αποκαλώντας με νέγρα ή μαύρη πάρα πολλές φορές ((η κάμερα δείχνει τους κριτές, οι οποίοι κοιτούν την Ελένη σκεφτικοί και με εκφράσεις στενοχώριας στα πρόσωπά τους)), δηλαδή δυστυχώς πλέον έχει γίνει η καθημερινότητά μου.

Άγγελος Μπράτης: Αλήθεια;

Ελένη: Ναι.

Βίκυ Καγιά: Ντροπή//

Άγγελος Μπράτης: //ε: εσύ πώς, συγγνώμη, έχω ανατριχιάσει, αλλά, πώς αντιδράς σ ’αυτό;

Ελένη: Ε: η αλήθεια είναι ότι επειδή είναι κάτι που βιώνω από πολύ μικρή ηλικία χωρίς να έχω καταλάβει το γιατί, στην αρχή είχα πολύ θυμό, γιατί έλεγα ότι τι έχω κάνει, δεν έχω πειράξει κάποιον, γιατί να με μισούνε απλώς επειδή έχω διαφορετικό χρώμα; Πιστεύω μετά από ένα σημείο και μετά άρχιζα να το συνηθίζω, αλλά μετά κατάλαβα ότι το πρόβλημα δεν το έχω εγώ.

Βίκυ Καγιά: Φυσικά και όχι.

Άγγελος Μπράτης: Καλά αυτό [εννοείται, αλλά]

Βίκυ Καγιά: [Το μόνο σίγουρο είναι αυτό]//

Άγγελος Μπράτης: //αλλά είναι πάρα πολύ δύσκολο για ένα παιδί, δηλαδή να αισθάνεσαι άσχημα, γιατί; Που έχεις διαφορετικό χρώμα από αυτούς που μένουν εδώ; Γιατί το αντίστοιχο θα συνέβαινε αν κάποιος λευκός ήταν ξέρω ‘γω //

Ελένη: //στην Αφρική//

Άγγελος Μπράτης: //θα του άρεσε;

Ελένη: Σωστά.

Άγγελος Μπράτης: Δεν θα του άρεσε.

Ελένη: Και γι’ αυτό το λόγο δεν είχα πολλούς φίλους μεγαλώνοντας.

Βίκυ Καγιά: Ω

Άγγελος Μπράτης: Δεν μπορώ. ((Ο Άγγελος Μπράτης σηκώνεται από την καρέκλα στενοχωρημένος, κατευθύνεται προς την Ελένη και την αγκαλιάζει.)) Ούτε εγώ είχα. Ι understand you.

Ελένη: Thank you. Thank you.

Άγγελος Μπράτης: Οk; ((Κρατώντας με τα χέρια του το πρόσωπο της Ελένης.))

Άγγελος Μπράτης: I’m working on it.

Ελένη: Thank you.

Άγγελος Μπράτης: With my therapist.

Ελένη: ((Ανάσα ανακούφισης. Η σκηνή διακόπτεται και παρακολουθούμε τα σχόλιά της Ελένης μετά την audition της)) Πραγματικά δεν περίμενα αυτή την αντίδραση από το κύριο Μπράτη και με συγκίνησε, αλλά την ίδια στιγμή με ανακούφισε ((παράλληλα ξαναπαίζεται η σκηνή της αγκαλιάς του Άγγελου Μπράτη με την Ελένη)),γιατί ένιωσα ότι με ένιωθε και αυτός.

((Επιστροφή στο χώρο της audition, η κάμερα δείχνει τον Άγγελο Μπράτη να σκουπίζει τα δάκρυά του.))

Δημήτρης Σκουλός: Εγώ, εγώ ((ακούγεται ο αναστεναγμός της Βίκυς Καγιά)) πρέπει να σου πω κάτι, ότι εκ των έσω θα μιλήσω, οι τρεις από όσο ξέρω από εμάς εδώ δεν ξέρω στο ίδιο σημείο αλλά έχουμε φάει αρκετό μπούλινγκ όταν ήμασταν μικροί.

Ελένη: Ναι.

Δημήτρης Σκουλός: Και εγώ λόγω ότι ήμουνα, μπορεί να είμαι Έλληνας, αλλά έχω λίγο πιο σκούρο δέρμα από αυτό που έχουν τα άλλα παιδάκια ας πούμε. Πέρασα πάρα πολύ δύσκολα. Καθένας για διαφορετικό λόγο. Κοίτα πού είμαστε τώρα.

Βίκυ Καγιά: Και εγώ υπέστη μπούλινγκ.

Δημήτρης Σκουλός: Άρα και οι τέσσερις από ‘δώ.

Βίκυ Καγιά: Βέβαια, κανονικά. Ήμουνα, όταν ξεκίνησα το μόντελινγκ, ήμουνα δεκατεσσάρων χρονών και τότε στη δική μου εποχή αυτό δεν γινόταν, διότι θεωρούνταν πάρα πολύ κακό και πρόστυχο και άσχημο, με αποτέλεσμα κάθε φορά που βγαίναν τα περιοδικά στα περίπτερα παίρνανε και τα κολλάγανε στο σχολείο και από κάτω βρίζανε με πολύ άσχημους χαρακτηρισμούς. Μέχρι που σταμάτησαν να με κάνουν παρέα για να μην τους μυήσω στην ακόλαστη ζωή, τώρα στα λέω και γελάω, τότε βέβαια ήταν λίγο πιο βαρύ. Βέβαια δεν πρέπει να καθόμαστε πίσω και να λέμε δεν πειράζει, κάποια στιγμή θα δούνε την αλήθεια. Πρέπει να αντιδράμε σε αυτό. Επιτόπου. Εκείνη τη στιγμή. Εκείνο το λεπτό.

Άγγελος Μπράτης: Δεν είναι όλοι δυνατοί Βίκυ και παίρνει πολύ χρόνο και αυτός ο θυμός//

Δημήτρης Σκουλός: //Μερικές φορές//

Βίκυ Καγιά: //Σαν μήνυμα λοιπόν τώρα να πούμε ότι ((με εμφατική κίνηση χεριών της τα οποία καταλήγουν σε γροθιές να χτυπούν τα μπράτσα της καρέκλας)) stop this, enough is [enough]//

Δημήτρης Σκουλός: [Ντάξει]//, αλλά εγώ διαφωνώ, γιατί μερικές φορές ίσως χρειάζεται περισσότερη δύναμη το να γυρίσεις την πλάτη και απλά να μη σε νοιάζει.

Άγγελος Μπράτης: Παιδιά, το πρόβλημα είναι ότι αυτός ο θυμός, φαντάζομαι σου ‘χει συμβεί και σένα, γυρνάει προς τα εσένα, δηλαδή //

Ελένη: //Ακριβώς ((και η κάμερα δείχνει την Ελένη να γνέφει με το κεφάλι καταφατικά))

Άγγελος Μπράτης: δηλαδή αυτός ο θυμός εσένα πνίγει//

Ελένη: //Ακριβώς, και όλο αυτό μου δημιούργησε πολύ μεγάλη ανασφάλεια για πολλά χρόνια, δηλαδή πίστευα ότι είμαι άσχημη ((αλλάζει η μουσική, επίκληση στο συναίσθημα του αποδέκτη)), δηλαδή δεν άφηνα ποτέ το φυσικό μου μαλλί, γιατί πάντα ζήλευα και έλεγα γιατί να μην έχω τα μαλλιά όπως οι άλλες ας πούμε

Άγγελος Μπράτης: Ίσια μαλλιά;

Ελένη: Ναι.

Άγγελος Μπράτης: Ναι, αλλά τώρα έχεις έρθει εδώ. Στέκεσαι στη μέση αυτού του πλατό. Είσαι η Ελένη//

Βίκυ Καγιά: //Και είσαι καλά.

Άγγελος Μπράτης: Είσαι καλά, εννοείται και είσαι καλά, είσαι τέλεια. Και ήρθες μέχρι εδώ για να μας πεις όλα αυτά, τα οποία είναι ένα υπέροχο μήνυμα, το οποίο αφορά πάρα πολύ κόσμο.

Βίκυ Καγιά: Πάρα πολύ κόσμο//

Ελένη: //Ναι

Βίκυ Καγιά: Δεν είσαι μόνη σου Ελένη//

Άγγελος Μπράτης: //Όχι. Και αυτό το θέμα του ρατσισμού είναι γελοίο//

Βίκυ Καγιά: //Γελοίο και [ντροπή]//

Άγγελος Μπράτης: [Και ντροπή]//

Βίκυ Καγιά: //[Ντροπή]//

Άγγελος Μπράτης: //Και πραγματικά εγώ [ντρέπομαι] που είμαι Έλληνας αν υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι και σε/σου συμπεριφέρονται έτσι στο δρόμο.

Βίκυ Καγιά: [Ντροπή.]

Βίκυ Καγιά: Ο χώρος της μόδας να ξέρεις δεν έχει καμ/κανένα περιορισμό σε χρώμα. [Ποτέ δεν είχε και ποτέ δεν θα έχει]

Άγγελος Μπράτης: [Όχι μόνο σε χρώμα] σε [ο,τιδήποτε]

Ηλιάννα Παπαγεωργίου: [Σε τίποτα]

Άγγελος Μπράτης: Σε τίποτα.

Βίκυ Καγιά: Σε τίποτα.

Άγγελος Μπράτης: Στον κόσμο της μόδας μπορείς να είσαι φτωχός, μπορεί να είσαι πλούσιος, μπορεί να έρχεσαι από το τελευταίο χωριό του κόσμου, μπορείς να έχεις οποιαδήποτε κοινωνική θέση, μπορεί να έχεις οποιοδήποτε χρώμα//

Βίκυ Καγιά: //Να μη μιλάς Αγγλικά//

Άγγελος Μπράτης: //οποιαδήποτε σεξουαλικότητα. Δεν ενδιαφέρει κανένα//

Βίκυ Καγιά: //Κανένα//

Άγγελος Μπράτης: //Το μόνο που ενδιαφέρει [είναι το ταλέντο]

Βίκυ Καγιά: [Είναι να είσαι μοντέλο]//

Άγγελος Μπράτης: //Και να έχεις ταλέντο. Αυτό. Τίποτα άλλο.

Βίκυ Καγιά: Γι’ αυτό πήγαινε βάλε ένα μαγιό.

Άγγελος Μπράτης: Ναι.

Βίκυ Καγιά: Ε: για να μάθεις. ((Με ανάλαφρη διάθεση))

Άγγελος Μπράτης: Για να γίνουν όλα πιο ελαφριά.

((Η κάμερα δείχνει την Ελένη να αποχωρεί από το πλατό για να βάλει το μαγιό της.))

Βίκυ Καγιά: Αχ το παιδί,το καημένο.

Άγγελος Μπράτης: Το πρώτο πράγμα που είπε ήταν μετανάστης. Δηλαδή δεν είμαι στην πατρίδα μου//

Βίκυ Καγιά: //Ε: βέβαια//

Άγγελος Μπράτης://Δεν έχω ρίζες εδώ, δεν με ξέρει κανείς και βρίσκω παντού εχθρούς. Είναι όλοι εχθροί μου.

Βίκυ Καγιά: Πωπωπωπω. ((Με κούνημα του κεφαλιού.))

Άγγελος Μπράτης: Ωχ δεν μπορώ να ηρεμήσω. ((Αναστενάζοντας.))

Βίκυ Καγιά: Η διαφορετικότητα σε αυτή τη χώρα δε χωνεύεται, παιδιά, με τίποτα ακόμη. Είμαστε πολύ πίσω.((Με κίνηση του δεξιού χεριού σαν να λέει ‘άστα να πάνε’)). Με ό,τι σημαίνει αυτό.

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Εγώ θέλω να κάνω μια αγκαλιά εσένα ((αγκαλιάζει τον Άγγελο Μπράτη)) που είπες ούτε εγώ είχα.

Βίκυ Καγιά: Έκλαψε το αγόρι μας.

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Ναι, τώρα έχεις όμως και είσαι και η ψυχή της παρέας

Άγγελος Μπράτης: Καλά φίλους έχω, εννοείται.

Βίκυ Καγιά: Όταν μεγάλωνε όμως; Πρόβλημα.

Άγγελος Μπράτης: Ναι. ((Με Καταφατική κίνηση του κεφαλιού.))

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: ((Αναστεναγμός)) Ούτε εγώ παιδιά. Ντάξει. Δύσκολο.

Άγγελος Μπράτης: Στην εφηβεία μου.

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Στην εφηβεία είναι το δύσκολο.

Δημήτρης Σκουλός: Δύσκολα ε;

((Η Ελένη μπαίνει στο πλατό φορώντας το μαγιό της. Ακούγεται μουσική που παραπέμπει σε αίσθηση δυναμισμού.))

Βίκυ Καγιά: Στροφή και πίσω.

Άγγελος Μπράτης: Το σώμα ε; ((Με θαυμασμό.))

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Μ:

Άγγελος Μπράτης: Στον ουρανό.

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Και σφιχτό και δυνατό.

Βίκυ Καγιά: Ε βέβαια.

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Και όλα στη θέση τους.

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Θα μας κάνεις μερικές πόζες με μαγιό;

Ελένη: Ναι. Βεβαίως.

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Λοιπόν έχουμε ένα κύβο που μπορείς να χρησ/χρησιμοποιήσεις και έχουμε κάποια props. Έχουμε γυαλιά, καπέλο, τσάντα. Θέλεις να πάρεις κάτι και να μας το πουλήσεις;

Ελένη: Ναι, βεβαίως.((Κατευθύνεται στο σημείο του πλατό με τα εν λόγω αντικείμενα και επιλέγει.))

Βίκυ Καγιά: Λοιπόν για πούλα μας τη τσάντα και τα γυαλιά. ((Η κάμερα δείχνει την Ελένη να κάνει πόζες.)) Συνέχισε με ωραίο ρυθμό, μπράβο. Και κάτω άμα θες.

((Διακόπτεται η σκηνή για να ακούσουμε πώς σχολίασε η Ελένη τις πόζες της μετά την audition.))

Ελένη: Στη πόζα ήμουνα λίγο σφιγμένη στην αρχή, γιατί όλα τα βλέμματα ήταν πάνω μου, αλλά στην πορεία πιστεύω ότι ηρέμησα αρκετά και κατάφερα και έβγαλα ένα όμορφο αποτέλεσμα.

((Επιστροφή στο πλατό παρακολουθούμε την Ελένη να κάνει πόζες.))

Άγγελος Μπράτης: Α: ωραίο το σπάσιμο του ποδιού.

Βίκυ Καγιά: Ουάου, πού τα ‘χεις μάθει αυτά Ελένη;

Ελένη: Μόνη μου.

Άγγελος Μπράτης: Κάνεις πρόβες;

Ελένη: Κάνω πρόβες, ναι.

Βίκυ Καγιά: Ποια είναι τα αγαπημένα σου μοντέλα;

Ελένη: Η Naomi Campbell. ((Χαμογελώντας.))/

Βίκυ Καγιά: Ε: βέβαια, και μια φορά που σωστά το είπε.

Άγγελος Μπράτης: Ε: αυτό το τατουάζ που έχεις εδώ ((δείχνει την αριστερή κλείδα-ώμο)),τι λέει;

Ελένη: Αυτό εδώ; Λέει ελπίδα.

Βίκυ Καγιά: Α

Άγγελος Μπράτης: Ω

Ελένη: Και το έκανα, γιατί ήταν μια περίοδος που είχα περάσει κατάθλιψη ((ακούγεται μουσική σε αργό ρυθμό)), γιατί γινόντουσαν πάρα πολλά πράγματα μαζί και απλά το κρατάω σαν ενθύμιο του να ελπίζω για κάτι εύθυμο πάντα και να έχω πάντα θετική ενέργεια.((Η κάμερα δείχνει τον Άγγελο Μπράτη να χαμογελάει.))

Βίκυ Καγιά: Μπράβο Ελένη. Θες να σε γεμίσουμε και εμείς τώρα με θετική ενέργεια;

Ελένη: Ναι. ((Χαμογελώντας.))

Βίκυ Καγιά: Να ξεκινήσω;((Κοιτώντας τους συναδέλφους της.))

Άγγελος Μπράτης: Ναι, ξεκίνησε.

Βίκυ Καγιά: Ελένη είσαι ένα κορίτσι που δεν χρειάζεται να ντρέπεσαι για τίποτα. Σε έφτιαξε ο Θεός όπως πρέπει. Πολύ ωραίο το σώμα σου, φανταστικές οι ισορροπίες και οι αναλογίες, τέλεια η γεωμετρία. Το πρόσωπό σου έχει ένα υπέροχο προφίλ, πολύ έντονο Αφρικανικό, αλλά μας αρέσει αυτό(( η Ελένη είναι συγκινημένη)). Ωραία τα άκρα, θα κόψουμε τα νύχια, τα μαλλιά θα τα αλλάξουμε, θα πάρουμε την Ελένη από τη γειτονιά και θα την κάνουμε μοντέλο. Φυσικά και ναι, τα λέμε στο bootcamp.

Ελένη: Ευχαριστώ.

Άγγελος Μπράτης: Ελένη, ωραία Ελένη, σε περιμένω στο bootcamp.

Ελένη: Ευχαριστώ.

Δημήτρης Σκουλός: Έλα αγάπη μου.((Η Ελένη κλαίει πλέον φανερά.)) Ε τώρα θα σηκωθώ εγώ για αγκαλιά.

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Ναι έλα.

Δημήτρης Σκουλός:((Σηκώνεται και κατευθύνεται προς την Ελένη)). Πω παιδάκι μου, τα ίδια έχω τραβήξει, μην αγχώνεσαι. Έλα εδώ, έλα εδώ, έλα εδώ, έλα εδώ.((Και την αγκαλιάζει.))Τα ίδια, όλα καλά. Όχι καλά, καλύτερα και όσο καθόμαστε αγκαλιά πάτα το κουμπάκι. ((Tης δείχνει το tablet για να πατήσει το κουμπί)). Όχι αυτό, περίμενε.

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Πρόσεχε μην πατήσεις από μόνη σου το λάθος.((Με χιουμοριστική διάθεση.))

Δημήτρης Σκουλός: Κοίτα. ((Εμφανίζεται στην οθόνη το πράσινο like που σημαίνει ότι η Ελένη περνά στη δεύτερη φάση του διαγωνισμού.))

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Τρία ναι.

Άγγελος Μπράτης: Πέρασες.

Βίκυ Καγιά: Πέρασες.

Άγγελος Μπράτης: Πέρασες.

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Πέρασες.

Ελένη: Σας ευχαριστώ πάρα πολύ.

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Κάτσε να πάω να της τα πω δίπλα της να ηρεμήσει λίγο. Λοιπόν.

Δημήτρης Σκουλός: Ναι, ναι, ναι, ναι. Τα κορίτσια να την ανεβάσουν λίγο ρε παιδιά.

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Ελένη μου, έχεις περάσει ήδη, αλλά είναι η σειρά μου να στα πω. Είσαι ένα πολύ δυνατό κορίτσι, είσαι ένα πολύ γλυκό κορίτσι, έχεις περάσει πολύ δύσκολα και σίγουρα εξακολουθείς να περνάς. Παρόλα αυτά έχεις μέσα σου την ελπίδα πέρα απ’ότι την έχεις και πάνω σου και έχεις καταφέρει να το ξεπεράσεις, βρήκες τη δύναμη, ήρθες μέχρι εδώ, είσαι ανοιχτή να ακούσεις την κριτική, γιατί εδώ ήξερες πολύ καλά ότι μπορεί να έχει ναι, μπορεί να έχει και όχι. Οπότε από μόνη σου είχες επιλέξει αν θα κερδίσεις ή όχι, πριν έρθεις, πριν φθάσεις σε εμάς. Πάτα το κουμπί ((της δείχνει το tablet)). Συγχαρητήρια.

Βίκυ Καγιά: Μπράβο Ελένη ((Η Ηλιάνα Παπαγεωργίου αγκαλιάζει την Ελένη.))

((Η σκηνή διακόπτεται για να ακούσουμε τα σχόλια της Ελένης μετά την audition.))

Ελένη: Και εκεί απλά ήταν η απογείωση για μένα, αφέθηκα, συγκινήθηκα, δεν μπορούσα να κρατηθώ άλλο, δηλαδή ήμουν πολύ συναισθηματικά φορτισμένη και τα συναισθήματά μου ήταν απερίγραπτα.

((Επιστροφή στο πλατό.))

Ηλιάνα Παπαγεωργίου: Θα σε δούμε στο bootcamp.

Ελένη: Ευχαριστώ πάρα πολύ.

Βίκυ Καγιά: Θα σε δούμε στο bootcamp.

Ελένη: Ευχαριστώ. Να ‘στε καλά.

Άγγελος Μπράτης: Και εσύ.

Βίκυ Καγιά: Με συγχωρείτε, αλλά δουλεύουμε στον ωραιότερο χώρο που υπάρχει σε αυτή τη πλάση και στο πιο δίκαιο χώρο.

((Παρακολουθούμε την σκηνή όπου η Ελένη βγαίνει από το πλατό, ανακοινώνει στις φίλες της ότι πέρασε στην επόμενη φάση και δέχεται τα συγχαρητήρια και τις αγκαλιές τους.))

Φίλη (1η): Πέρασες;

Ελένη: Ναι.

Φίλη (1η): Είσαι θεά.

Φίλη (2η): Είσαι θεά. Μπράβο.

Ελένη: Δεν το πίστευα. Μου ‘παν πάρα πολύ καλά λόγια. Είμαι πάρα πολύ συγκινημένη αυτή τη στιγμή, αλήθεια.

Φίλη (2η): (…)((Και αγκαλιάζει την Ελένη.))

((Το βίντεο ολοκληρώνεται με την Ελένη να δηλώνει στην κάμερα.))

Ελένη: Εγώ είμαι εδώ, λοιπόν, για να δείξω ότι δεν έχει σημασία το χρώμα του δέρματός σου, αλλά τι άνθρωπος είσαι και τι δουλειά κάνεις και πόσο πολύ θέλεις αυτό που κάνεις.

Πρωτότυπο Κείμενο

Link Κειμένου	https://www.youtube.com/watch?v=hyV3wCj9dWM
Ημερομηνία Δημοσίευσης
Γλώσσα
Αριθμός Λέξεων Κειμένου
Ρευστός Ρατσισμός
Τομέας της Δημόσιας Σφαίρας
Πηγή Προέλευσης
Συγγραφικές Πληροφορίες
Τροπικότητα	()
Αφηγηματικότητα
Χιούμορ
Κειμενικό Είδος