Εκπαίδευση αποκλειστικά για τους “ντόπιους”: ένα νησί σε μαύρη παρακμή!
Κείμενο
του Μιχάλη Ανεζίρη
Φωτογραφία από παλιότερη συγκέντρωση της “Παγχιακής Επιτροπής”
Με το προχτεσινό κείμενο-όνειδος, που αποσκοπεί στον αποκλεισμό των προσφυγόπουλων από τα σχολεία του νησιού, διακινημένο από την Παγχιακή Επιτροπή και υπογεγραμμένο από αριθμό γονέων που ξεπερνά τους χίλιους (όπως τουλάχιστον μας ενημερώνουν, διότι τις υπογραφές δεν τις είδαμε πουθενά – γιατί κρύβονται, άραγε;), η Χίος πιάνει οριστικά “πάτο”! Με το κείμενο αυτό, το νησί πετυχαίνει τα εξής λαμπρά:
- εξευτελίζει την ιστορία του, τη σημαδεμένη από βασανισμένη προσφυγιά. Όταν το 1941 οι παππούδες κι οι προππάποι των σημερινών Χιωτών έφευγαν άρον-άρον για να γλιτώσουν από τα νύχια των Γερμανών και κατέφευγαν στη Συρία και σ’ όλη τη Μέση Ανατολή, είχαν βέβαια την απαίτηση οι ντόπιοι να τους φερθούν όπως αρμόζει σε ανθρώπους. Τώρα που γίναμε εμείς οι “νοικοκυραίοι”, αρνούμαστε στους πρόσφυγες τα πάντα: ζωή με αξιοπρέπεια, στοιχειώδη ανθρώπινα δικαιώματα, ακόμη και την εκπαίδευση των παιδιών τους.
- κηλιδώνει και ακυρώνει την “κοσμοπολίτικη” ταυτότητα για την οποία ναρκισσιστικά επαίρεται, επικαλούμενο μονίμως τη “ναυτοσύνη” του. Αν αυτή είναι κοινωνία “ανοιχτή”, τύφλα να ‘χει η Βαγδάτη…
- ντροπιάζει τα παιδιά του, διδάσκοντάς τους ότι ιδανικό ζωής είναι να μεγαλώσουν “αμόλυντα, άσπιλα και αγνά”, μακριά από τα “ξένα παιδιά-μιάσματα”. Επιπλέον, δεκάδες κι εκατοντάδες Χιωτόπουλα σπουδάζουν ή θα σπουδάσουν, ζουν ή θα ζήσουν στο εξωτερικό. Χιλιάδες Χιώτες μιας, δυο και τριών γενεών ζουν επίσης στις ΗΠΑ και αλλού. Αναρίθμητοι είναι οι άνθρωποι από τούτο το μέρος που έμαθαν από πρώτο χέρι τι θα πει “ξένος” και “μετανάστης”. Τι αντιμετώπιση αξιώνουν, άραγε από όσους τους δέχονται στις πατρίδες τους; Ίδια κι απαράλλαχτη με αυτήν την “πολιτισμένη” που προσφέρει σήμερα το νησί σ’ όσους βρέθηκαν εγκλωβισμένοι εδώ, δίχως να φταίνε σε τίποτα; Κι από πότε τα λάθη (τα πολύ χοντρά, καμία αντίρρηση) της οιασδήποτε κυβέρνησης γίνονται άλλοθι μισανθρωπίας και σκατοψυχιάς;
- εθελοτυφλεί και λησμονεί την απλή ιστορική αλήθεια ότι η χώρα τούτη υπήρξε πάντοτε σταυροδρόμι πληθυσμών και πολιτισμών και μεγαλούργησε – όποτε το κατάφερε – στηριζόμενη πάντοτε στην ώσμωση των πληθυσμών και ποτέ σε ανύπαρκτες “γονιδιακές καθαρότητες”.
Η κατρακύλα αυτή δεν προέκυψε φυσικά ως μάννα εξ ουρανού. Έχει υπεύθυνους με ονοματεπώνυμο, που την απεργάζονται με ιδιαίτερη επιμονή πάνω από δύο χρόνια. Και πρέπει και να ονοματιστούν και να καταδειχθούν, διότι η έλλειψη αντιλόγου και η σιωπή ημών των υπολοίπων τους έχει αποθρασύνει και τους κάνει να νομίζουν ότι διαμορφώνουν αυτόν τον τόπο μόνοι τους:
- την εκκλησιαστική ηγεσία του τόπου, πρωτοστατούντος του Μητροπολίτη, που έχει αδράξει ουκ ολίγες φορές την ευκαιρία για να σπείρει κηρύγματα μίσους για τους πρόσφυγες και να πολιτικολογήσει με… ακροδεξιό πρόσημο.
- την Παγχιακή Επιτροπή φυσικά, που προωθεί συστηματικά μία ατζέντα λάιτ φασισμού, πασπαλισμένη με στοχευμένες τακτικές ρατσισμού κι αποκλεισμού των προσφύγων από οποιοδήποτε δικαίωμα σε μια φυσιολογική ζωή – τακτικές που δεν μπορούν να κρύψουν ούτε ο δήθεν καθωσπρέπει λόγος ούτε οι δικονομικές ακροβασίες του προχτεσινού κειμένου.
- την εφημερίδα “Πολίτης”, που λιβανίζει και προωθεί συστηματικά την Παγχιακή Επιτροπή και χαϊδεύει τα αυτιά κάθε μισαλλόδοξου, εκφράζοντας συστηματικά στα άρθρα γνώμης απόψεις απαξιωτικές – τουλάχιστον – για τους πρόσφυγες. Έχει μάλιστα το θράσος, ενώ παράγει η ίδια κατεξοχήν διχαστικό λόγο, να εγκαλεί από τις στήλες της “μέρος των ΜΜΕ που διχάζει την κοινωνία”, εννοώντας φυσικά όσα δημοσιογραφικά sites (και φορείς ή συλλογικότητες) αποδοκίμασαν την ενέργεια των γονέων και μίλησαν καθαρά για “φασίστες”. Καμία αμφιβολία… είναι προφανές ότι διχάζουμε όσοι υπερασπιζόμαστε στοιχειώδη δικαιώματα για όλους κι όχι όσοι θέλουν να τους τα στερήσουν κι απεργάζονται κοινωνίες “ανώτερων” κι “απόκληρων”!
Ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Και μην αυταπατάται κανείς ότι αυτή η υπόθεση αφορά μόνο λίγους “πωρωμένους” αριστερούς. Αν δεν αντιταχθούμε τώρα δυναμικά στην επέλαση του “μαύρου σκότους” όσο περισσότεροι γίνεται – ακόμη κι αυτοί που συνήθισαν να κρατάνε “ίσες αποστάσεις” και να μην εκδηλώνονται – έρχεται ταχέως η ώρα που δεν θα μπορεί κανείς μας πια να κυκλοφορεί ήσυχος. Και η τοπική κοινωνία – αλλά κι ολόκληρη η Ελλάδα – αρχίζει να θυμίζει πλέον με ταχείς ρυθμούς Γερμανία των αρχών της δεκαετίας του 30. Όσοι δεν “αντιδράσουν τώρα, επειδή δεν είναι Τσιγγάνοι, κομμουνιστές κι Εβραίοι…” (για να παραφράσουμε το ποίημα του πάστορα M. Niemoeller, που έκανε ευρέως γνωστό ο Μπρεχτ), θα ζήσουν αύριο εφιάλτες!
| Link Κειμένου | https://www.kar.org.gr/2018/10/08/ekpaideysi-apokleistika-gia-toys-ntopioys-ena-nisi-se-mayri-parakmi/ |
|---|---|
| Ημερομηνία Δημοσίευσης | |
| Γλώσσα | |
| Αριθμός Λέξεων Κειμένου | |
| Ρευστός Ρατσισμός | |
| Τομέας της Δημόσιας Σφαίρας | |
| Πηγή Προέλευσης | |
| Συγγραφικές Πληροφορίες | |
| Τροπικότητα | () |
| Αφηγηματικότητα | |
| Χιούμορ | |
| Κειμενικό Είδος |
PDF Πρωτότυπου