Αν έχεις θέληση…

Από Trace Project
Αναθεώρηση ως προς 16:50, 20 Αυγούστου 2020 από τον Anthi Douka (συζήτηση | συνεισφορές) (Νέα σελίδα με '==Κείμενο== center Τα επιτεύγματα των αθλητών εντυπωσιάζουν. Υπάρχουν όμως και κάποι...')
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)

Κείμενο

Τα επιτεύγματα των αθλητών εντυπωσιάζουν. Υπάρχουν όμως και κάποιοι αθλητές, συγκεκριμένα αυτοί των παραολυμπιακών αθλημάτων, τα επιτεύγματα των οποίων περνούν απαρατήρητα. Αντί να χάσουν το θάρρος τους, έμαθαν να ζουν με αποφασιστικότητα και κουράγιο. Εχοντας στο μυαλό μας αυτούς τους αθλητές, λοιπόν, βρεθήκαμε στις 4 Νοεμβρίου σε μια διοργάνωση της Παραολυμπιακής Επιτροπής και μιλήσαμε με τους πρόσφυγες αθλητές που ζουν στην Ελλάδα, τους ενθαρρύναμε και τους ρωτήσαμε τι είναι αυτό που τους δίνει τέτοιο κίνητρο. Στο πρώτο μέρος του ρεπορτάζ μας σας παρουσιάζουμε τον Ιμπραχίμ Αλ Χουσεΐν και τον Ουισάμ Σάμι.

Ο ΙΜΠΡΑΧΊΜ είναι από τη Συρία, τα τελευταία χρόνια μένει στην Ελλάδα και ασχολείται με την κολύμβηση και το μπάσκετ σε αμαξίδιο. Μιλώντας μαζί του μαθαίνουμε όχι μόνο όσα έχει περάσει μέχρι σήμερα αλλά και για το πόσο μακριά θέλει να φτάσει.


Ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετώπισες Ιμπραχίμ;

Υπάρχουν πολλές δυσκολίες. Για κάποιες μπορώ να μιλήσω, για κάποιες άλλες δεν μπορώ. Κάποιες δηλαδή που έχουν να κάνουν με τις τραγωδίες του παρελθόντος προσπαθώ να τις ξεπεράσω, να μην τις θυμάμαι συνέχεια. Η αθλητική ζωή μου ξεκίνησε από την παιδική μου ηλικία. Πέρασα πολλές δυσκολίες. Η μεγαλύτερη ήταν όταν έχασα τα πέλματά μου. Όταν έχασα το δεξί μου πέλμα και την άρθρωση του αριστερού αστραγάλου. Μετά ήρθα στην Ελλάδα, το 2014, με βοήθησαν κάποιοι Έλληνες στη θεραπεία μου και επέστρεψα στον αθλητισμό το 2016, συμμετέχοντας σε πολλά πρωταθλήματα.


Πώς σε βοήθησε ο αθλητισμός να ξεπεράσεις τον τραυματισμό σου;

Εγώ, σαν άνθρωπος, δεν αναγνωρίζω ότι έχω αναπηρία χάρη στον αθλητισμό. Τη σωματική αναπηρία σαν κατάσταση δεν την αναγνωρίζω, δεν υπάρχει σωματική αναπηρία, μόνο ψυχολογική.


Πώς όμως καταφέρνεις να συνδυάζεις την κολύμβηση με το μπάσκετ; Δεν είναι δύσκολο για σένα να κάνεις και τα δύο σπορ;

Είναι δύσκολο, αλλά αν έχεις θέληση, ακόμα κι αν υπάρχουν τείχη μπροστά σου μπορείς να περάσεις από μέσα τους. Το πιο δύσκολο δεν είναι οι προπονήσεις· το πιο δύσκολο είναι να πρέπει να γυρίσεις σπίτι μετά την προπόνηση και να το καθαρίσεις για να το έχεις περιποιημένο.


Τι στόχους θα ήθελες να πετύχεις στο μέλλον;

Αυτό που σκέφτομαι και θα ήθελα να κάνω είναι να στείλω μήνυμα σε όλους τους ανθρώπους πως ακόμα κι αν είμαστε πρόσφυγες με αναπηρίες και κάποια άλλα θέματα, μπορούμε να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας. Ο στόχος μου είναι να πάρω κάποιο μετάλλιο στους Παραολυμπιακούς Αγώνες που θα γίνουν στο Τόκιο το 2020. Αλλά, όπως είπα πριν, είναι και να στείλω μήνυμα σε ανθρώπους που έχουν αναπηρία όπως εγώ, ότι δεν υπάρχει αδύνατο στη ζωή· αν έχεις θέληση, κάνεις ό,τι θέλεις.


Ποια ήταν η μεγαλύτερη τιμή που έχεις βιώσει μέχρι στιγμής;

Όταν κράτησα την Ολυμπιακή Φλόγα. Ξεκίνησα από το καμπ προσφύγων του Ελαιώνα το 2016 και ήμουν ο πρώτος που κράτησα αυτή τη Φλόγα. Αλλά και το 2016, όταν η Αμερικανική Αθλητική Ακαδημία με βράβευσε ως τον πιο θαρραλέο αθλητή στον κόσμο, σε όλα τα σπορ.


Αυτό είναι πραγματικά φανταστικό! Πώς σε βρήκε η Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή; Ή μήπως τους βρήκες εσύ;

Γνώρισα την Ελληνική Παραολυμπιακή Επιτροπή αφού κράτησα την Ολυμπιακή Φλόγα. Ήμουν ο πρώτος πρόσφυγας με αναπηρία που άρχισε να κάνει παραολυμπιακά αθλήματα στην Ελλάδα.

Ο Ιμπραχίμ


Ο ΟΥΙΣΆΜ ΣΆΜΙ κατάγεται από τη Μοσούλη του Ιράκ, από την οποία έφυγε το 2014 και, αφού έμεινε για δύο χρόνια στην Τουρκία, βρίσκεται πλέον στην Ελλάδα και ασχολείται με την ξιφασκία σε αμαξίδιο.


Ουισάμ, θα μπορούσες να μας μιλήσεις για τα επιτεύγματα και τις συμμετοχές σου σε αγώνες;

Προς το παρόν δεν μπορώ να μιλάω για επιτεύγματα γιατί δεν έχω κάποιο. Έχω μόνο συμμετοχές. Η αναμονή μου για το άσυλο και τα επίσημα χαρτιά με εμπόδιζε από το να συμμετέχω σε πρωταθλήματα. Έχω συμμετάσχει, όμως, σε τοπικές διοργανώσεις στην Αθήνα. Οι συμμετοχές μου αυτές μου έδωσαν κίνητρο για να πάρω μέρος σε περισσότερα πρωταθλήματα στο μέλλον.


Πώς επηρεάζει ο τραυματισμός την καθημερινότητά σου;

Δεν έχω καμία δυσκολία στη ζωή μου. Το επάγγελμά μου είναι η φωτογραφία, που δεν χρειάζεται πολύ σωματικό κόπο και γενικά έχω πολύ μικρό ποσοστό αναπηρίας, η οποία δεν με εμποδίζει από το να περπατάω και να κινούμαι ελεύθερα. Αυτή η αναπηρία είναι θεραπεύσιμη στο μέλλον και δεν με έχει επηρεάσει κοινωνικά ή πρακτικά με ριζικό τρόπο.


Ποιο είναι το άθλημά σου και πώς το ξεκίνησες;

Το άθλημά μου είναι η ξιφασκία σε αμαξίδιο. Μου πρότεινε το Solidarity Now, η οργάνωση που είναι υπεύθυνη για την υπόθεσή μου, να γνωρίσω τα παραολυμπιακά αθλήματα και δοκίμασα διάφορα, μέχρι που διάλεξα την ξιφασκία σε αμαξίδιο πριν από περίπου έναν χρόνο.


Ποιος είναι ο στόχος σου;

Όπως κάθε άνθρωπος που στοχεύει στην επιτυχία, ελπίζω να φτάσω σε καλό επίπεδο, να πάρω μέρος σε περισσότερες διοργανώσεις και να πάρω ένα μετάλλιο που θα βάλει ψηλά το όνομα της χώρας μου και θα είναι η αιτία της επιτυχίας μου.


Ποιο είναι το μήνυμα που θα ήθελες να στείλεις στους πρόσφυγες με αναπηρία που βρίσκονται στην Ελλάδα;

Το μήνυμά μου στους πρόσφυγες που έχουν καλή θέληση, δεν μου αρέσει να λέω αναπηρία, είναι να απελευθερωθούν και να μην αφήσουν κανένα εμπόδιο να σταθεί στον δρόμο τους. Αυτά τα εμπόδια θέλουν να κλείσουν τις πόρτες της ζωής. Είστε ικανοί να κάνετε τα πάντα στη ζωή, όταν έρθει η ευκαιρία πρέπει να την εκμεταλλευτείτε και να μην αφήσετε τις αρνητικές σκέψεις να σας επηρεάσουν. Το καλύτερο παράδειγμα για όλα αυτά που σας λέω, είναι ο αθλητής Ιμπραχίμ Αλ Χουσεΐν, που έχει κάνει σπουδαία επιτεύγματα και έχει συμμετάσχει σε διεθνείς αγώνες. Ο Ιμπραχίμ ήρθε εδώ σαν πρόσφυγας. Εκμεταλλευτείτε την ευκαιρία και ελάτε στα παραολυμπιακά αθλήματα. Πρέπει να σπάσετε τα δεσμά που σας επηρεάζουν αρνητικά, γιατί τα άτομα με αναπηρίες θεωρούνται ανεπιθύμητοι από κάποιους που πιστεύουν ότι αυτά τα άτομα δεν μπορούν να προσφέρουν τίποτα θετικό στην κοινωνία. Γι’ αυτό τους συμβουλεύω να μη σταματήσουν στο εμπόδιο της αναπηρίας, την οποία δεν αναγνωρίζω καν. Αναγνωρίζω μόνο τη θέληση.


Ποια είναι η επιρροή των παραολυμπιακών αθλημάτων στη ζωή σου;

Ήταν σαν μια διαφυγή που χρησιμοποίησα για να ξεφύγω από τη ρουτίνα της καθημερινότητας που βιώνω ως πρόσφυγας. Τα παραολυμπιακά αθλήματα χρησιμεύουν στην ενσωμάτωση και ένταξη, αλλά βοηθούν να γνωρίσεις και νέα άτομα μέσω των συμμετοχών σε αθλητικές διοργανώσεις. Ήταν το καίριο σημείο αλλαγής για μένα. Από το μηδέν στο άπειρο.


Όπως σας εξηγήσαμε και παραπάνω, με αυτόν τον τρόπο εκπροσωπούν την ομάδα τους οι παραολυμπιακοί αθλητές. Παίρνουν μέρος σε διοργανώσεις και μας δίνουν ένα μεγάλο μάθημα, πως ακόμα και ως άνθρωποι που δεν ζούμε με αναπηρίες θα πρέπει να βάζουμε τα δυνατά μας για να κάνουμε τη ζωή μας καλύτερη και θα πρέπει να ενθαρρύνουμε όσους παίρνουν μέρος στους Παραολυμπιακούς Αγώνες. Θα πρέπει να είμαστε περήφανοι για τους ανθρώπους που δεν αφήνουν την αναπηρία να αποτελεί εμπόδιο στη ζωή τους και βάζουν τα δυνατά τους για να μας δείξουν ότι και εμείς είμαστε καλύτεροι από όσο μπορούμε.





Link Κειμένου
Ημερομηνία Δημοσίευσης
Γλώσσα
Αριθμός Λέξεων Κειμένου
Ρευστός Ρατσισμός
Τομέας της Δημόσιας Σφαίρας
Πηγή Προέλευσης
Συγγραφικές Πληροφορίες
Τροπικότητα ()
Αφηγηματικότητα
Χιούμορ
Κειμενικό Είδος

PDF Πρωτότυπου