Η Σάρα και η οικογένειά της

Από Trace Project
Αναθεώρηση ως προς 11:22, 10 Αυγούστου 2021 από τον Tzorztatou (συζήτηση | συνεισφορές)
(διαφορά) ← Παλαιότερη αναθεώρηση | Τελευταία αναθεώρηση (διαφορά) | Νεότερη αναθεώρηση → (διαφορά)

Κείμενο

10/03/2017



Η Σάρα είναι ένα μικρό κορίτσι από τη Σιντζάρ του Ιράκ. Βρέθηκε στην Ελλάδα με την οικογένειά της και έναν χρόνο μετά, μετεγκαταστάθηκε στη Γερμανία με την οικογένειά της.

«Φτάσαμε στη Σάμο στις 2 Μαρτίου 2016», θυμάται ο Σαμίρ, ο πατέρας της, λίγες ώρες πριν να πάρουν το αεροπλάνο για τη Γερμανία. «Ωστόσο, εγκαταλείψαμε το Ιράκ πολύ καιρό πριν. Μέναμε στη Σιντζάρ, όπου η πλειοψηφία των κατοίκων είναι Γεζίντι, όπως κι εμείς. Το καλοκαίρι του 2014 το Ισλαμικό Κράτος κατέλαβε την Σιντζάρ και κατέσφαξε χιλιάδες Γεζίντι. Έπρεπε να σώσω την οικογένειά μου μακριά από τον κίνδυνο, έτσι φύγαμε πρώτα για το Κουρδιστάν και λίγες βδομάδες μετά για την Τουρκία. Είμαι τυχερός, δεν έχασα άνθρωπο δικό μου, ευτυχώς. Μόνο ένα πράγμα ήθελα, να εξασφαλίσω το μέλλον των παιδιών μου».

Η Σάρα παίζει λίγο πιο πέρα με τον αδερφό της ενώ η μητέρα της περιποιείται τη Σάμρα, τη μικρή της οικογένειας. Η Σάρα είναι ένα χαρούμενο παιδί με αμυγδαλωτά μάτια. Η οικογένεια έμενε μέχρι σήμερα στο κέντρο διαμονής στον Σκαραμαγκά και η Σάρα γράφτηκε στο ελληνικό σχολείο, όπου διδάχτηκε ελληνικά και αγγλικά. «Το σχολείο είναι φοβερό» λέει. «Ανυπομονούσα να πάω και κάθε μέρα, όταν γύριζα σπίτι, έλεγα στους γονείς μου πώς τα πέρασα με κάθε λεπτομέρεια. Οι δασκάλες μου είναι πολύ καλές, τις αγαπώ πολύ και θα μου λείψουν».

Ο Σαμίρ ακούει, χαμογελώντας. «Στείλαμε τη Σάρα στο ελληνικό σχολείο μετά χαράς, ήταν κάτι που την έκανε ευτυχισμένη. Εξάλλου, η εμπειρία μας γενικά στην Ελλάδα είναι πολύ θετική, αισθανθήκαμε ότι οι Έλληνες μάς αποδέχονται. Ξέρετε, χάσαμε τα πάντα στη Σιντζάρ. Ακόμα και τα όνειρά μου εκεί τα άφησα. Έτσι, τώρα που επιτέλους πάμε στην Γερμανία, μόνο ένα πράγμα ελπίζω, να έχει η Σάρα και τα υπόλοιπα παιδιά μου ένα ασφαλές μέλλον. Εύχομαι να ζήσουν ειρηνικά και φυσικά, να μορφωθούν».

ΟΙ Γεζίντι φορούν ένα βραχιόλι φτιαγμένο από κόκκινη και λευκή κλωστή, να τους προστατεύει από τον ήλιο, τις αρρώστιες και το μάτι – παράδοση διαδεδομένη επίσης στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια. «Όταν κοπεί το βραχιολάκι, κάνουμε μια ευχή», λέει η Σάρα καθώς μας αποχαιρετά πριν να πάρει το αεροπλάνο για το Μόναχο και μια νέα αρχή.





Link Κειμένου https://greece.iom.int/el/%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82-2017
Ημερομηνία Δημοσίευσης 10 Μαρτίου 2017
Γλώσσα Ελληνικά
Αριθμός Λέξεων Κειμένου 358
Ρευστός Ρατσισμός Κείμενο Ρευστού Ρατσισμού
Κατηγορίες ΡατσισμούΑφομοίωση (Αναφορές στον όρο ‘ένταξη/ενσωμάτωση’ ή/και σε πρακτικές ένταξης/ενσωμάτωσης, Αναφορές σε πρακτικές εκμάθησης ελληνικών, Αναφορές στη θετική στάση των μεταναστών/προσφύγων απέναντι σε αφομοιωτικές πρακτικές)
Διάκριση (Αναφορές στους προσωρινούς ‘άλλους’, Αναφορές στους ‘άλλους’ ως θύματα)
Τομέας της Δημόσιας Σφαίρας Φορέας για Mεταναστευτικά/Προσφυγικά Θέματα (Ιστοσελίδα Θεσμικά Συσχετισμένου Οργανισμού)
Πηγή Προέλευσης Διεθνής Οργανισμός Μετανάστευσης, ελληνικό τμήμα
Συγγραφικές Πληροφορίες Ανώνυμο
Τροπικότητα Πολυτροπικό (Εικόνα, Γραπτό Κείμενο)
Αφηγηματικότητα Αφηγηματικός Τρόπος
Χιούμορ Μη Χιουμοριστικός Τρόπος
Κειμενικό Είδος Ιστορία

PDF Πρωτότυπου