Ζαραλίκος, Λεωφορείο

Κείμενο

Πρωτότυπο Κείμενο

((Μια γυναίκα βρίσκεται στη στάση του λεωφορείου, διαβάζει ένα περιοδικό, απευθύνεται στην κάμερα και αρχίζει να μιλά))

Καλέ: εδώ είναι Ευρώπη τι:΅ ρατσισμός μου λέτε και:. Είναι δυνατόν:; Τι είμαστε; Η Αμερική του 1800; Όχι, εδώ είμαστε Ευρωπαίοι πολίτες, καλή ενέργεια, αγάπη για όλους και δεν υπάρχει ρατσισμός. Εγώ προσωπικά χαχα δεν είμαι καθόλου ρατσίστρια, αλλά: αλλά.

((Η γυναίκα μπαίνει στο λεωφορείο, κοιτάει γύρω της, δεν χτυπάει το εισιτήριο που κρατά στο χέρι της. Κάθεται σε μια άδεια θέση και αφήνει τα πράγματα στο κάθισμα δίπλα της. Πλησιάζει ένας νεαρός μετανάστης))

Μετανάστης: Δικά σας είναι αυτά τα πράγματα;

((Η γυναίκα αγνοεί την ερώτηση))

Μετανάστης: Ε συγγνώμη, τα πράγματα είναι δικά σας;

Γυναίκα: Ναι, τα πράγματα είναι δικά μου.

Μετανάστης: θα μπορούσατε να τα πάρετε για να κάτσω;

Γυναίκα: Εσύ να κάτσεις;

Μετανάστης: Ε ναι να κάτσω.

Γυναίκα: ((Αγανακτισμένη παίρνει τα πράγματα από τη θέση δίπλα της)) Που ζούμε; Που ζούμε; Όλοι εδώ, ένα δέντρο δεν έχει να πα να κάτσει; Εδώ να κάτσουμε όλοι. Να κάτσεις. Εισιτήριο δεν έχεις.

Μετανάστης: Εννοείται και έχω εισιτήριο.

Γυναίκα: Και χτυπημένο; Που ζούμε; Πού ζούμε;

Μετανάστης: Εσείς; Έχετε εισιτήριο;

Γυναίκα: Να μη σε νοιάζει. Εγώ αν έχω εισιτήριο, κάνε πιο κει να περάσω. Μου κολλάει δε βλέπετε; Δεν υπάρχει ένας Έλληνας να με βοηθήσει; Κανείς!

Μετανάστης: Κυρία:, κι εγώ Έλληνας είμαι, ε;

Link Κειμένου	https://www.youtube.com/watch?v=w4ZLv0q0hmU&ab_channel=unhcrgreece
Ημερομηνία Δημοσίευσης
Γλώσσα
Αριθμός Λέξεων Κειμένου
Ρευστός Ρατσισμός
Τομέας της Δημόσιας Σφαίρας
Πηγή Προέλευσης
Συγγραφικές Πληροφορίες
Τροπικότητα	()
Αφηγηματικότητα
Χιούμορ
Κειμενικό Είδος