Ο Στέφανος Μουαγκιέ για την ρατσιστική επίθεση που δέχτηκε

Κείμενο

((Συνέντευξη του ηθοποιού Στέφανου Μουαγκιέ στη Φαίη Σκορδά όπου μιλά για τα παιδικά του χρόνια και σχολιάζει μια ρατσιστική επίθεση που δέχτηκε, λόγω του χρώματός του.))

Στέφανος Μουαγκιέ: Ε: γεννήθηκα στο Χολαργό, μεγάλωσα στο Βύρωνα.

Φαίη Σκορδά: Χμ.

Στέφανος Μουαγκιέ: Εκεί μένω, δεν αλλάζω.

Φαίη Σκορδά: Άρα γεννήθηκες Ελλάδα.

Στέφανος Μουαγκιέ: Ναι, ναι. Ε::: ωραία παιδικά χρόνια. Αυτό που λέω πάντοτε στη γειτονιά μου δεν υπήρχε αυτό, η σύγκριση κι η διαφορετικότητα, ότι κάποιον τον βάζουμε στο περιθώριο, λόγω του ότι είναι ξένης καταγωγής, Βύρωνας, δεν ξεχνάμε ποτέ να το λέμε. Ε μου’ άρεσε πάντα η υποκριτική. Τότε έβλεπα το κρατικό κανάλι και έβαζε το Fame κι ήθελα να κάνω πολύ musical. Το άφησα αυτό και ξαναήρθε μετά πάλι.

Φαίη Σκορδά: Πόσο χρονών είσαι;

Στέφανος Μουαγκιέ: Ε: πόσο φαίνομαι;

Φαίη Σκορδά: Είσαι το ογδόντα.

Στέφανος Μουαγκιέ: Το ογδόντα; Ευχαριστώ πάρα πολύ. Γεια σας. ((Αστειευόμενος σηκώνεται να φύγει.))

Φαίη Σκορδά: Πόσο είσαι;

Στέφανος Μουαγκιέ: Είμαι τριάντα: τέσσερα, πάω. ((Γελάει η παρουσιάστρια και ο ίδιος.))

Φαίη Σκορδά: Τριάντα τέσσερα.

Στέφανος Μουαγκιέ: Ναι.

Φαίη Σκορδά: Επειδή είπες το Fame και είναι και της δικής μου:://

Στέφανος Μουαγκιέ: //Δεν έπρεπε να το πω, [κόφτε το αυτό]

Φαίη Σκορδά: [γενιάς, γι’ αυτό]

Στέφανος Μουαγκιέ: Νια, έπρεπε να πω (κάποιο) άλλο.

Φαίη Σκορδά: Οι γονείς σου πότε ήρθαν Ελλάδα;

Στέφανος Μουαγκιέ: Η μαμά μου ή:ρθε (.) το εβδομήντα τέσσερα έφυγε από πόλεμο και ήρθε στην Ελλάδα κι υπήρχε χούντα τότε. Ο πατέρας μου δύο, τρία χρόνια πιο μετά. Η μαμά μου ήρθε δώδεκα χρονών.

Φαίη Σκορδά: Γνωρίστηκαν εδώ;

Στέφανος Μουαγκιέ: Ναι, σε φοιτητικό πάρτι.

Φαίη Σκορδά: Ήταν και οι δύο φοιτητές;

Στέφανος Μουαγκιέ: Ναι.

Φαίη Σκορδά: Τι σπούδαζαν;

Στέφανος Μουαγκιέ: Ε:: νοσηλευτική, μαιευτική η μαμά μου, μικροβιολογία ο πατέρας μου. Και γνωριστήκανε εδώ, παρόλο που είναι απ’ την ίδια χώρα. Δεν γνωριζόντουσαν από πριν.

Φαίη Σκορδά: Ωραία ιστορία.

Στέφανος Μουαγκιέ: Ρομαντικό ναι. Ωραίες ιστορίες. Λείπουν αυτές οι ιστορίες στην εποχή μας, δυστυχώς, που ‘χουνε γίνει λίγο οι ανθρώπινες σχέσεις πιο δύσκολες. Ωραία ιστορία.

Φαίη Σκορδά: Αδέρφια έχεις;

Στέφανος Μουαγκιέ: Ναι, ναι. Έχω: μια αδερφή μικρότερη, σπουδάζει κι αυτή, ε: αυτά.

Φαίη Σκορδά: Άρα: ε: τα παιδικά σου χρόνια: είναι [όμορφα απ’ ότι καταλαβαίνω]

Στέφανος Μουαγκιέ: [Πολύ γλυκά, ναι] πολύ γλυκά, πολύ γλυκά, πολύ γλυκά και σε μια περιοχή που επέτρεπε να μην αισθάνομαι ότι:: είμαι στο περιθώριο.

Φαίη Σκορδά: Μήπως αυτό ήτανε, όμως, κι απ’ το σπίτι; Δηλαδή [έτσι σε μάθανε οι γονείς σου;]

Στέφανος Μουαγκιέ: [Σι/ σίγουρα:] κι οι γονείς μου, [μου ’χανε δώσει]

Φαίη Σκορδά: [Δηλαδή να μην αφήνεις περιθώρια]

Στέφανος Μουαγκιέ: [Ακριβώς, σίγουρα]

Φαίη Σκορδά: [Να μην αισθάνεσαι εσύ] διαφορετικός, γιατί καμιά φορά, εντάξει, δεν/ βέβαια δεν πάω σε ακραίες καταστάσεις που ο άλλος είναι κολλημένος μέσα σε εισαγωγικά. Ε: αλλά προφανώς σε μεγάλωσαν έτσι, ώστε να μην δέχεσαι κι όποιο σχόλιο.

Στέφανος Μουαγκιέ: Σίγουρα από πολύ μικρή ηλικία η μητέρα μου μ’ έχει κάνει να καταλάβω ότι η διαφορετικότητά μου δεν είναι το: πλεονέκτημά μου, είναι ίσως και το ατού μου, άρα ναι, μας το ‘χανε βάλει και στο μυαλό μας αυτό.

Φαίη Σκορδά: Κι η διαφορετικότητα είναι και σχετικό.

Στέφανος Μουαγκιέ: Ναι.

Φαίη Σκορδά: Στην Ελλάδα λίγο διαφορετικό.

Στέφανος Μουαγκιέ: Ναι, ναι, ναι, ναι.

Στέφανος Μουαγκιέ: Μα ίσα-ίσα, εγώ, στο δικό μου το μυαλό, η πολυπολιτισμικότητα πάντα ό:μορφο αποτέλεσμα βγάζει. Άσχετα με τις αντίξοες συνθήκες που βιώνουμε όλοι, δύσκολες και ο κόσμος, ρε παιδί μου, βρίσκει ένα εξιλαστήριο θύμα και εναποθέτει τα προβλήματά του σε μια συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα, αλλά ιστορικά έχει αποδειχθεί ότι η πολυπολιτισμικότητα μόνο καλό κάνει. Κι άμα κρίνουμε κι απ’ τη δικιά μας τη χώρα, έτσι;

Φαίη Σκορδά: Έχεις βιώσει ποτέ κάτι άσχημο;

Στέφανος Μουαγκιέ: Ε:: άσχημο; Θα το πω πολύ γρήγορα, αλλά:: πολύ σύντομα, αρκεί να δώσω την πληροφορία. Το δώδεκα

Φαίη Σκορδά: Μοναδικό;

Στέφανος Μουαγκιέ: Ε:

Φαίη Σκορδά: Συμβάν;

Στέφανος Μουαγκιέ: Το δώδεκα στο Γκάζι παραλίγο να ήμουνα:: κι εγώ ένα θύμα: συγκεκριμένου κόμματος. Απλά είχε πολύ κόσμο κι έτσι την γλίτωσα.

Φαίη Σκορδά: Δηλαδή;

Στέφανος Μουαγκιέ: Ε: ζω. ((Και γελάει))

Φαίη Σκορδά: Σου επιτέθηκαν;

Στέφανος Μουαγκιέ: Ναι, ναι. Αλλά δεν ήτανε κάτι που: θυμάμαι τότε: τους φίλους μου και τη τότε σχέση μου ότι αγχωνόντουσαν και προσπαθούσαν να με πείσουν ότι δεν πρέπει να βγαίνω εγώ σε αυτή την περιοχή, αλλά εμένα, ως ιδιοσυγκρασία ανθρώπου, δεν μ’ αρέσει να αισθάνομαι ότι είμαι κλειδωμένος στην ίδια μου τη χώρα. Άρα, με το που έγινε αυτό ίσα-ίσα παρόλο ότι δεν προτιμούσα να βγαίνω σ’ αυτή την περιοχή, γιατί είχα βγει για δουλειά εκεί, ε: πεισματικά έβγαινα μόνο σ’ αυτή την περιοχή. Είμαι τέτοιος.((Και γελάει.))

Φαίη Σκορδά: Ήσουνα μόνος σου ή ήτανε η κοπέλα σου;

Στέφανος Μουαγκιέ: Ήμουνα μόνος μου. Ήμουνα: μόνος μου, γιατί είχα πάει να κλείσω κάτι με ένα μαγαζί και το αστείο ήταν//

Φαίη Σκορδά: //Μια συμφωνία τελοσπάντων

Στέφανος Μουαγκιέ: Ναι, και το αστείο ήταν ότι λίγα λεπτά πριν ήμουν με πάρα πολύ κόσμο και: είπα ότι θα πεταχτώ, αφού είμαστε δίπλα, να κλείσω τη δουλειά και θα ξαναρθώ να σας βρω.

Φαίη Σκορδά: Πώς αντέδρασες;

Στέφανος Μουαγκιέ: Ε:::μ::: προσπάθησα//

Φαίη Σκορδά: //Παρορμητικά ή με λογική εκείνη την ώρα;

Στέφανος Μουαγκιέ: Προσπάθησα, προσπάθησα να::: ρίξω τον ανδρικό μου εγωισμό και να μην πάω στη χαζή και το λέμε γιατί η βία δεν φέρνει αποτελέσματα στη βία. Ε προσπάθησα να μην μου βγει η αντίδραση ότι::, θα το πω πολύ λαϊκά, όσες φάω κι όσες ρίξω, γιατί ήξερα, σκέφτηκα σε κλάσματα δευτερολέπτου τι κακό μετά θα μπορούσα να δημιουργήσω με την πράξη μου αυτή, δηλαδή παιδιά που ζούνε σε περιοχές που τότε έδειχνε ότι υπάρχει πρόβλημα. Άρα, απλά ήμουνα: ο θεατής να πω; Ο ακροατής στα πολύ άσχημα πράγματα που άκουγα; Κι είχα και την τύχη ότι ήμουν και σε μέρος που είχε πολύ κόσμο, άρα δεν μπορούσε να γίνει κάτι πολύ παρατραβηγμένο, θέλω να πιστεύω.

Φαίη Σκορδά: Ναι, γιατί κάποιος θα ερχότανε και [θα:::] θα βοηθούσε.

Στέφανος Μουαγκιέ: [Ναι, ναι, ναι]

Στέφανος Μουαγκιέ: Αλλά η ζωή δεν είναι μόνο αυτό. Ζω σε μια χώρα που πραγματικά:: εγώ θυμάμαι τα παιδικά μου χρόνια που όλες οι πόρτες είναι ανοιχτές να μπει ο Στεφανάκος, να παίξει με τα παιδιά τους, να φάει με τα παιδιά τους. Και το αντίθετο και στο δικό μας σπίτι. Άρα είναι και αυτή εικόνα. Μη μένουμε μόνο στη::ν/ σ’ ένα πολύ μικρό ποσοστό.

Φαίη Σκορδά: Χαίρομαι που το λες.

Στέφανος Μουαγκιέ: Ναι, εννοείται, εννοείται, εννοείται.

Φαίη Σκορδά: Από την άλλη όμως, σαν αναφορά ε:

Στέφανος Μουαγκιέ: Ναι, είναι καλό να τα λέμε και αυτά, γιατί ίσως ο κόσμος μπαίνει στο trip και σου λέει ότι α: αυτός είναι στην τηλεόραση, άρα έχει μια άλλη εικόνα, [άρα δεν περνάει προβλήματα]

Φαίη Σκορδά: [Όχι, γιατί όταν ήσουνα μικρό παιδί] δεν ήσουνα στην τηλεόραση.

Στέφανος Μουαγκιέ: Ακριβώς. Άρα δεν//

Φαίη Σκορδά: //Βέβαια φαντάζομαι ότι η οικογένειά σου φαντάζομαι είχε μια άλφα οικονομική άνεση

Στέφανος Μουαγκιέ: Ναι:

Πρωτότυπο Κείμενο

Link Κειμένου	https://www.youtube.com/watch?v=7ZvXPyleVpU
Ημερομηνία Δημοσίευσης	5 Φεβρουαρίου 2019
Γλώσσα	Ελληνικά
Αριθμός Λέξεων Κειμένου	1092
Ρευστός Ρατσισμός	Κείμενο Ρευστού Ρατσισμού
Κατηγορίες Ρατσισμού	Αφομοίωση (Αναφορές σε μετριασμένους τρόπους αντίκρουσης του ρατσισμού, Αναφορές στη θετική στάση των μεταναστών/προσφύγων απέναντι σε αφομοιωτικές πρακτικές)
Τομέας της Δημόσιας Σφαίρας	Επικαιρότητα Σχετική με Μεταναστευτικά/Προσφυγικά Θέματα (Ιστοσελίδα Τηλεοπτικού Καναλιού)
Πηγή Προέλευσης	ANT1
Συγγραφικές Πληροφορίες	Επώνυμο
Τροπικότητα	Πολυτροπικό (Ήχος, Βίντεο, Προφορικό Κείμενο, Γραπτό Κείμενο)
Αφηγηματικότητα	Αφηγηματικός Τρόπος
Χιούμορ	Μη Χιουμοριστικός Τρόπος
Κειμενικό Είδος	Τηλεοπτική Εκπομπή