Συνεδρίαση ΡΛΘ' 06.06.16, σελ. 11010-11011
Κείμενο
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΗ ΡΛΘ’
Δευτέρα 6 Ιουνίου 2016
ΘΕΜΑΤΑ
Β. ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ
Συζήτηση επικαίρων ερωτήσεων: β) Προς τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας, σχετικά με τη δημιουργία hot spot στη συνοικία των νεοπροσφύγων Ποντίων, Γκορυτσά Ασπροπύργου, σελ. 11009.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΙΤΣΑΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής
Άμυνας): Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κυρία Χριστοφιλοπούλου, κατ’ αρχάς θέλω να σας πω ότι είμαι ικανοποιημένος από το γεγονός ότι στην προφορική σας τοποθέτηση αλλάξατε πολλά πράγματα σε σχέση με το περιεχόμενο της ερώτησής σας.
Θα έρθω, όμως, και θα αναφερθώ πολύ συγκεκριμένα και αντικειμενικά στο περιεχόμενο της ερώτησής σας, ακριβώς γιατί ένα κομμάτι είναι, θα λέγαμε, «copy-paste» όχι από την ερώτησή σας αλλά από τις ανακοινώσεις που έχουν βγει από τη δημοτική αρχή και κάποιους φορείς στον Ασπρόπυργο και θεωρείστε ότι απευθύνομαι και προς αυτούς.
Κατ’ αρχάς, κυρία Χριστοφιλοπούλου, για εμένα είναι φανερό πως η Αντιπολίτευση –Μείζονα και Ελάσσονα- έχει επιλέξει έναν δρόμο, αυτόν της αντιπολίτευσης για την αντιπολίτευση. Γιατί δεν εξηγείται διαφορετικά ότι βλέπετε καταστροφή, όσον αφορά το προσφυγικό, ακριβώς εκεί που διεθνείς οργανισμοί, ξένες κυβερνήσεις και μεγάλοι φορείς -όχι που λειτουργούν εκ του μακρόθεν, αλλά και εντός της Ελλάδας- μας δίνουν συγχαρητήρια.
Μέσα σε λιγότερο χρονικό διάστημα από τρεις μήνες εξήντα χιλιάδες άνθρωποι κυνηγημένοι από τον πόλεμο και τον τόπο τους βρήκαν πρώτο καταφύγιο, φαγητό, ιατροφαρμακευτική μέριμνα, κρατική και κοινωνική συμπαράσταση. Όλα αυτά –και πρέπει να το αναγνωρίσουν όλοι- σε ένα κράτος που όλα τα προηγούμενα χρόνια η μόνη και μόνιμη φροντίδα του ήταν να δημιουργεί κέντρα κράτησης, ένα κράτος ανέτοιμο να αντιμετωπίσει τέτοιες κρίσεις, ανοχύρωτο θεσμικά, και, αυτό που μετράει, ανέτοιμο πρακτικά.
Αυτήν τη στιγμή που μιλάμε, λειτουργούν πέντε κέντρα υποδοχής στα νησιά και σαράντα δύο κέντρα φιλοξενίας στην ηπειρωτική Ελλάδα. Σε αυτά πρέπει να σας πω ότι δεν συμπεριλαμβάνονται το λιμάνι του Πειραιά και το Ελληνικό, όπως και οι δομές που έχουν ενοικιαστεί από την Ύπατη Αρμοστεία, στις οποίες, με αρκετά χρήματα, φιλοξενούνται περίπου πέντε χιλιάδες πρόσφυγες της Ύπατης Αρμοστείας.
Συγχρόνως δημιουργούνται άλλες δώδεκα νέες δομές και σε λίγες ημέρες με την πλήρη εκκένωση για δεύτερη φορά του Πειραιά και την ουσιαστική ως πλήρη ανακούφιση στο Ελληνικό, ολοκληρώνεται η πρώτη φάση και συγχρόνως, εκκινεί η δεύτερη φάση, με ανακατασκευή ορισμένων κέντρων που δεν τα θεωρούμε καλά, με δημιουργία πιο σταθερών δομών, με έναρξη διαδικασιών εκπαίδευσης κ.λπ.. Αυτά αν τα λέτε εσείς καταστροφή, εμείς τα λέμε καθημερινή προσπάθεια φιλοξενίας και βελτίωσης της φιλοξενίας.
Όλο αυτό το διάστημα η προσπάθειά μας ήταν να συνεννοούμαστε με τους περιφερειάρχες, τους δημάρχους, τους τοπικούς φορείς συνεχώς, ακριβώς γιατί κατανοούμε ότι η κοινωνική συναίνεση είναι όρος της εύρυθμης λειτουργίας και σας δηλώνω ότι συνηθέστατα η κοινωνική συναίνεση και η αλληλεγγύη ήταν ευρύτερη και βαθύτερη από αυτή των τοπικών θεσμών. Το ζήσαμε άλλωστε.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Αναπληρωτή Υπουργού)
Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πάρω και τον χρόνο της δευτερολογίας μου. Δεν θα μιλήσω μετά.
Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά την ερώτησή σας, έκανα δυο φορές κοινή σύσκεψη με τους δημάρχους της δυτικής Αττικής. Πρέπει να πούμε ότι αυτή τη στιγμή στη δυτική Αττική δεν έχει μεταφερθεί ούτε ένας πρόσφυγας. Αυτή την εβδομάδα θα μεταφερθούν οι τριακόσιοι πρώτοι από τον Πειραιά σε χώρο μαθητείας που είναι κοντά στα ναυπηγεία της Ελευσίνας και σε συμφωνία και με τον δήμαρχο.
Δύο φορές, λοιπόν, έκανα μια τέτοια συνάντηση με τους δημάρχους και ακόμη μια φορά με τον Δήμαρχο Ασπροπύργου και εκπροσώπους δημοτικών συμβουλίων και τοπικών φορέων.
Στις πρώτες δύο συσκέψεις έγινε το εξής φαινόμενο, το οποίο θεωρώ πλέον συνηθισμένο. Κάθε δήμαρχος προτείνει έναν χώρο στα όρια άλλου δήμου, ο οποίος δεν δέχεται και προτείνει έναν χώρο στα όρια άλλου δήμου –για να μιλήσουμε με ειλικρίνεια- ή προτείνει, ας πούμε, ένα στρατόπεδο. Από τα σαράντα δύο τα περίπου είκοσι είναι πρώην στρατόπεδα, για να ξεκαθαρίσουμε και αυτό το πράγμα.
Αυτό έχει συμβεί σε πολλές, λοιπόν, περιπτώσεις και κάθε φορά με τη δικαιολογία της ιδιαιτερότητας. Πρέπει, όμως, εδώ να καταλήξουμε ότι δεν φτάνουν τα καλά λόγια αλληλεγγύης. Πρέπει κάθε φορά το πράγμα να αποδεικνύεται στην πράξη.
Δεν φτάνει η σωστή απαίτηση να εκκενωθεί η Ειδομένη. Επιτρέψτε μου σε αυτή την περίπτωση να εξάρω, για άλλη μια φορά, τη συμβολή του Δημάρχου Παιονίας. Δεν είναι ο μόνος, αλλά είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα στην όλη διαχείριση.
Δεν φτάνει να εκκενωθεί ο Πειραιάς ή το Ελληνικό. Αυτοί οι άνθρωποι κάπου πρέπει να πάνε, με συνεννόηση και συναίνεση και όχι με επιτάξεις χώρων, όπως ορθώς –και το ξανατονίζω- έκανε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στην περίπτωση του μεγάλου σεισμού της Αθήνας. Γιατί είχαμε και τότε τέτοια φαινόμενα, όπως είχαμε και προβλήματα σε σχέση με τους Έλληνες –δεν μπορώ να τους θεωρήσω εγώ πρόσφυγες και φαντάζομαι ότι ούτε εσείς θα τους θεωρείτε- που ήρθαν από άλλες χώρες και συνάντησαν προβλήματα. Με αυτή την έννοια το λέω.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ ΧΡΙΣΤΟΦΙΛΟΠΟΥΛΟΥ: Είναι πρόσφυγες.
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΒΙΤΣΑΣ (Αναπληρωτής Υπουργός Εθνικής Άμυνας): Με βάση, λοιπόν, τις παραπάνω δυσκολίες σκεφθήκαμε να αξιοποιήσουμε ένα μέρος -τα 3/8 συγκεκριμένα- χώρου του Υπουργείου Οικονομικών, πρώην χώρος ΥΠΕΚΑ, κατά τα πρότυπα του οικισμού στον Σκαραμαγκά, ο οποίος χαίρει εκτίμησης -τι να κάνουμε;- με φιλοξενία έως χιλίων πεντακοσίων προσφύγων.
Η αντίδραση του Δημοτικού Συμβουλίου και του Δημάρχου Ασπροπύργου ήταν άμεση και ορισμένων φορέων και λεκτικά βίαιη, με μία ακατανόητη για εμένα επιχειρηματολογία, την οποία δυστυχώς επαναλαμβάνετε και στην ερώτησή σας.
Εδώ, όμως, πρέπει να απαντήσει κάθε ενδιαφερόμενος. Τι πάει να πει περιοχή με μεγάλη εγκληματικότητα, οικονομικά και περιβαλλοντικά υποβαθμισμένη; Πάει να πει ότι η παρουσία των προσφύγων συμβάλλει στην αύξηση της παραβατικότητας; Αποτελεί μόλυνση η παρουσία των προσφύγων σε μια υποβαθμισμένη περιοχή με είκοσι χιλιάδες Έλληνες πολίτες, νεοπρόσφυγες, να δεχθώ και εγώ τη δική σας ορολογία;
Αντί, λοιπόν, και εσείς και εγώ και ο κ. Τόσκας και το Υπουργείο Οικονομίας και το Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης, να κάτσουμε να δούμε σε αυτή την περιοχή, που υπάρχουν τέτοια φαινόμενα -που έτσι και αλλιώς δεν έχει πάει κανένας πρόσφυγας αυτή τη στιγμή- πώς θα τα λύσουμε και με μέτρα ανάπτυξης της περιοχής και με μέτρα, πιθανώς, καταστολής - είναι σωστό και αυτό- ή και με μέτρα πρόληψης -που είναι ακόμη χειρότερο- συζητούμε ότι εάν έρθουν οι πρόσφυγες, αυτό θα ανέβει. Δεν είναι σωστό. Τι πάει να πει ότι υπάρχει η λεωφόρος Ειρήνης, η πρώην λεωφόρος ΝΑΤΟ, η οποία είναι ταχείας κυκλοφορίας; Θα υπάρχει μόνο για τους πρόσφυγες; Για τους είκοσι χιλιάδες ανθρώπους στην Γκορυτσά δεν υπάρχει ο δρόμος της Ειρήνης; Υπάρχει.
Τι εννοούμε -και εδώ είναι το χειρότερο- ότι σε λίγα μέτρα υπάρχει το αεροδρόμιο της Ελευσίνας; Εσείς δεν το γράφετε, αλλά έχουν αρχίσει και γράφουν πράγματα -πώς να το πω;- απλώς τελείως παλαβά, στην επιστολή του δήμου, ότι εκεί είναι το Empire και δεν συμμαζεύεται, ότι είναι το αεροδρόμιο της Ελευσίνας, ότι είναι το διυλιστήριο της ΕΥΔΑΠ, ότι είναι το διυλιστήριο του πετρελαίου. Υπονοεί κανένας ότι υπάρχουν ζητήματα εθνικής ασφαλείας από την παρουσία αυτών των ανθρώπων, που ξέφυγαν από τη φρίκη του πολέμου και ψάχνουν ασφάλεια και ζωή ή εννοεί κανείς ότι αυτό σημαίνει κακές συνθήκες; Όμως αν το εννοεί για τους χίλιους πρόσφυγες, γιατί δεν το εννοεί για τις είκοσι χιλιάδες των κατοίκων της Γκορυτσάς;
Κυρία Χριστοφιλοπούλου, θέλω να σας πω το εξής, γιατί το γράφετε και εσείς. Η περιοχή της Γκορυτσάς απέχει από το διυλιστήριο της Ελευσίνας έξι χιλιόμετρα. Η περιοχή της Γκορυτσάς απέχει από τα ΕΛΠΕ Ασπροπύργου 5,9 χιλιόμετρα. Η περιοχή της Γκορυτσάς απέχει -αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω, ίσως εσείς μπορείτε να μου το εξηγήσετε- από τη μονάδα επεξεργασίας νερού Ασπροπύργου 4,8 χιλιόμετρα. Όμως έρχεται ο δήμος και κάνει μια πρόταση για πρώην κυνοκομείο στην άκρη του πουθενά -την οποία πρέπει να σας πω ότι την εξετάζουμε, να δούμε πώς μπορούμε να βελτιώσουμε την όλη κατάσταση και αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί- το οποίο είναι μόλις 1,9 χιλιόμετρα από τη δεξαμενή της ΕΥΔΑΠ.
Βλέπουμε, λοιπόν, ότι εδώ είναι ζητήματα που πρέπει σοβαρά να αντιμετωπίσουμε και θα σας πω γιατί. Θέλω να με καταλάβετε, γιατί απ’ ότι γνωρίζω -αν κάνω λάθος, διορθώστε με- και εσείς είστε από προσφυγική οικογένεια ή έχετε την καταγωγή, άρα η ευαισθησία σας είναι δεδομένη για εμένα. Από τα μεγαλύτερα προβλήματα που έχουμε στη διαχείριση του προσφυγικού, είναι η εξεύρεση χώρων φιλοξενίας λόγω αρνήσεων διαφόρων και λόγω ιδιαιτεροτήτων. Το έχουμε ξαναζήσει όχι με Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ αλλά με άλλες κυβερνήσεις που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν το ίδιο περίπου πρόβλημα σε άλλες καταστάσεις.
Προσωπικά, θα ήθελα να σας πω ότι θα περίμενα από τους εμπλεκομένους περισσότερη παληκαριά και όχι ψευτομαγκιές. Όταν μιλάω για παληκαριά, για μένα παληκαριά είναι να λες ότι το άγνωστο με φοβίζει, για να κάτσουμε να το συζητήσουμε, να βρούμε τον κατάλληλο τρόπο λύσης. Διότι αν δεν το κάνουμε αυτό, τότε ο φόβος για το άγνωστο γίνεται το κατάλληλο έδαφος ανάπτυξης ιδεών ξενοφοβίας. Αυτό εμείς πρέπει όλοι μαζί, οι δημοκράτες άνθρωποι, να το αντιπαρέλθουμε.
Σε κάθε περίπτωση, όμως -και να δώσω μια οριστική απάντηση στην ερώτησή σας, αν εκείνο το κομμάτι θα γίνει, δεν θα γίνει- όπως έγινε στο 90% και πλέον των περιπτώσεων, δεν πρόκειται να ανοίξουμε διαμάχες τοπικού χαρακτήρα, ούτε αν θέλετε, να αφήνουμε για ευθετότερο χρόνο τη συζήτηση που φέρνει σε αντίθεση φτωχούς και κατατρεγμένους ανθρώπους ενάντια σε φτωχούς και κατατρεγμένους ανθρώπους. Δεν το κάναμε πουθενά. Άλλωστε στον Ασπρόπυργο το έχετε ζήσει αυτό, εννοώ οι Ασπροπυργιώτες. Εν μέρει ζούμε το ίδιο πράγμα ακόμα και στη Νέα Ζωή, όπως και στα Νεόκτιστα και στη Μαύρη Ώρα και αλλού. Μιλάμε για μια περιοχή όπου έχω δουλέψει επί δεκατέσσερα χρόνια, ήμουν κάθε μέρα εκεί, άρα τη γνωρίζω και αρκετά καλά.
Ήδη μπορείτε να πείτε, όπως και ο ίδιος ο δήμαρχος μπορεί να πει, στους κατοίκους εκεί ότι δεν πρόκειται να γίνει- και με απόφαση του συντονιστικού- αυτό το κέντρο φιλοξενίας σε εκείνη την περιοχή. Μπορεί και να μη γίνει και πουθενά στον Ασπρόπυργο, γιατί οι προτάσεις που μας γίνονται, έχω γράψει ότι δεν είναι πραγματικές, τώρα θα κάνω και ένα βήμα παραπάνω, είναι ψεύτικες.
Μας κάνουν προτάσεις, οι οποίες δεν είναι υπαρκτές. Μας κάνουν προτάσεις για δύο βιομηχανικούς χώρους και πηγαίνουμε και μας λένε οι άνθρωποι που είναι ιδιοκτησία τους «μα δεν τους δίνουμε, τους χρειαζόμαστε για τον άλφα ή τον βήτα λόγο».
Δεν έχω όμως, καμμία αμφιβολία -και νομίζω ότι δεν έχετε και εσείς- ότι με τη συνεργασία δημάρχων, περιφερειακών και φορέων που αντιλαμβάνονται και την εθνική και την ανθρωπιστική σημασία του πράγματος που διαχειριζόμαστε, και θα αναπληρώσουμε αυτή τη δομή και θα βρούμε κατάλληλες δομές και θα τις δημιουργήσουμε.
PDF Πρωτότυπου
- Σελίδες που χρησιμοποιούν διπλές παραμέτρους σε κλήσεις προτύπων
- Pages using DynamicPageList3 dplvar parser function
- Κείμενο Ρευστού Ρατσισμού
- Αφομοίωση και Διάκριση
- Αναφορές σε μετριασμένους τρόπους αντίκρουσης του ρατσισμού
- Αναφορές στους ανώνυμους ‘άλλους’
- Αναφορές στους αδρανείς ‘άλλους’
- Αναφορές στους προσωρινούς ‘άλλους’
- Αναφορές στους ‘άλλους’ ως πρόβλημα
- Αναφορές στους ‘άλλους’ ως θύματα
- Αναφορές στους ‘άλλους’ ως αποδέκτες βοήθειας
- Πολιτικός Λόγος Γύρω από Προσφυγικά/Μεταναστευτικά Θέματα
- Ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων
- Hellenicparliament.gr
- Επώνυμο
- Μονοτροπικό
- Γραπτό Κείμενο
- Αφηγηματικός Τρόπος
- Μη Χιουμοριστικός Τρόπος
- Πολιτικό/Κομματικό
- Κείμενα