Το ξέσπασμα της Νάιλα στην εκπομπή της Ελεονώρας Μελέτη, Μετά τα Μεσάνυχτα

Από Trace Project

Κείμενο

((Συνέντευξη του μοντέλου και χορεύτριας Νάιλα στην Ελεονώρα Μελέτη όπου η καλεσμένη μιλά για τα δύσκολα παιδικά της χρόνια, λόγω του ρατσισμού που δεχόταν από τους/τις συμμαθητές/τριές της στο σχολείο.))

Ελεονώρα Μελέτη: Μέσα στο βίντεο που παρακολουθήσαμε για εσένα

Νάιλα: Ναι

Ελεονώρα Μελέτη: Σε κάποια φάση η Βίκυ Καγιά σου έλεγε ότι, ενώ εσύ ήσουνα δακρυσμένη, ε έχεις πολύ ωραίο χρώμα κι όποιος έχει πει το αντίθετο είναι δικό του το πρόβλημα. Είχε προκύψει κάποιο περιστατικό μέσα στο Next Top Model ή που σε είχε φέρει σε αμηχανία;

Νάιλα: Όχι και δεν κατάλαβα βασικά ποτέ γιατί το είπε αυτό, γιατί νομίζω φαίνεται και στο βίντεο ότι είμαι, απαντώ του τύπου ναι, αλλά ήμουν σοκαρισμένη γιατί λέω γιατί το είπε αυτό;

Ελεονώρα Μελέτη: Εσύ γιατί ήσουν ας πούμε ψιλοδακρυσμένη εκεί;

Νάιλα: Ήμουνα δακρυσμένη, γιατί πρώτα απ’ όλα το γύρισμα αυτό ήταν ένα δωδεκάωρο ε, μπορεί να μην ήμουνα στεναχωρημένη, αλλά επειδή δεν είχα πάει στο Μιλάνο, ήταν εκείνη/ εκείνη/ εκείνο το επεισόδιο//

Ελεονώρα Μελέτη: //Είχατε δοκιμασία που//

Νάιλα: //είχα στεναχωρηθεί που δεν πήγα, γιατί δεν είχα πρόβλημα με το διαβατήριο, όπως είχε πει η Βίκυ Καγιά, δεν είχε βγ/είχε /απλά ήταν σε αναμονή η άδεια παραμονής.

Ελεονώρα Μελέτη: Ε στο ίδιο λοιπόν βίντεο αναφέρθηκε ότι εσύ όταν εσύ ήσουνα πιο μικρή δεν ήθελες να πηγαίνεις στο σχολείο, γιατί είχες δεχτεί και κάποια ε [ρατσιστικές συμπεριφορές ας πούμε]//

Νάιλα: [Ε δεχόμουν πολλά σχόλια μικρή]// για το χρώμα μου, για τα μαλλιά μου, για το πώς φτιάχνω τα μαλλιά μου και: μέχρι νομ/μέχρι δευτέρα δημοτικού δεν ήθελα να πηγαίνω σχολείο γι’ αυτό το λόγο.

Ελεονώρα Μελέτη: Δηλαδή τι μπορεί να σου πει ένα παιδάκι στη δευτέρα δημοτικού και στη πρώτη δημοτικού; Ξέρω ότι τα παιδάκια μπορεί απ’ τον αυθορμητισμό τους να γίνουν αρκετά σκληρά

Νάιλα: Ναι

Ελεονώρα Μελέτη: Αλλά τι μπορεί να πει;

Νάιλα: Ότι μοιάζω με κουράδα π.χ., ότι τα μαλλιά μου βρωμάνε, επειδή έφτιαχνα κοτσιδάκια και ήταν ξέρω 'γω μια βδομάδα κοτσιδάκια, αυτό το μαλλί δεν είναι εύκολο να το περιποιείσαι ((γελάει)), έχω να πω, το άφρο/, ε ότι μην μ’ ακουμπάς ξέρω 'γω θα θα πάρω το δέρ/θα πάρω το χρώμα του δέρματός σου πάνω μου. Και τώρα για ένα οχτάχρονο κοριτσάκι κι εφτάχρονο κοριτσάκι δεν ήτανε ό, τι καλύτερο.

Ελεονώρα Μελέτη: Ε καταλαβαίνεις όμως ότι το παιδάκι κάπου τα 'χει ακούσει. Δεν είναι δηλαδή ξυπνάει ένα [πρωί και λέει ότι εγώ θέλω να γίνω ρατσιστής]

Νάιλα: [τι να πω; Σε ιδιωτικό σχολείο πήγα πανάθεμά με]

Ελεονώρα Μελέτη: Σε τι;

Νάιλα: [Σε ιδιωτικό σχολείο πήγα.]

Ελεονώρα Μελέτη: [Μα εκεί είναι που βλέπεις τα περισσότερα.]

Νάιλα: Ναι.

Ελεονώρα Μελέτη: Με καταλαβαίνεις;((Γελώντας.))

Νάιλα: Λέω και, και τώρα δεν/ πας σε σχολείο δημόσιο και δεν βρίσκεις Έλληνες, βρίσκεις μόνο ξένους.((Γελώντας.))

Ελεονώρα Μελέτη: Εσύ λοιπόν πώς ένιωθες όταν άκουγες αυτά τα σχόλια, ποια ήταν η αντίδρασή σου; (…)

Νάιλα: Σε μια γωνία ήμουνα κι έκλαιγα.

Ελεονώρα Μελέτη: Το ‘λεγες στη μαμά σου και στο μπαμπά σου;

Νάιλα: Ναι. Αχ τα λέω και συγκινούμαι τώρα. Δεν ήθελα να πάω σχολείο. Αλήθεια. ((Σκουπίζοντας τα δάκρυα στα μάτια της.))

Ελεονώρα Μελέτη: Πώς οχυρώνεται λοιπόν ένα παιδί όλο αυτό/ σε όλο αυτό;

Νάιλα: Ο χορός με βοήθησε. Γνώρισα μια κατηγορία γυμναστικής που είχανε κ’ είχανε βάλει ε το χορευτικό κομμάτι//

Ελεονώρα Μελέτη: //Δεν περίμενα ότι θα συγκινηθείς τόσο, συγγνώμη [που σε διακόπτω]

Νάιλα: [Ναι, δεν πειράζει]

Ελεονώρα Μελέτη: Γιατί νόμιζα ότι είσαι αρκετά εξοικειωμένη με όλο αυτό, γιατί το 'χεις ξεπεράσει, αλλά

Νάιλα: Μπα, αφού υπάρχει ακόμα ρατσισμός στο δρόμο. Μπορεί να το πετύχεις, αλλά 'ντάξει γίνεται. Αν μπορώ να 'χω μια χαρτοπετσέτα;

Ελεονώρα Μελέτη: Βεβαίως. Ένα χαρτομάντιλο, παρακαλώ πολύ την [παραγωγή μας (να μας φέρει)]

Νάιλα: [Μη χαλάσω το ωραίο μακιγιάζ] που μου φτιάξατε.

Ελεονώρα Μελέτη: Ε, όταν θ/θέλω να μείνουμε λίγο στα παιδικά και μετά να μου πεις

Νάιλα: Ναι.

Ελεονώρα Μελέτη: Για το ότι υπάρχει ακόμα ρατσισμός και ότι μπορεί να ακούσεις ε ακόμα σχόλια. Ε πήγαινες λοιπόν και έλεγες στους γονείς σου εγώ δεν θέλω να πάω στο σχολείο. Τους έλεγες γιατί;

Νάιλα: Ναι.

Ελεονώρα Μελέτη: Και εκείνοι πώς σε συμβούλευαν να αντιμετωπίζεις αυτά τα σχόλια;

Νάιλα: Να καταλάβεις όπως και αυτοί, ε ((Σταματάει από συγκίνηση, γελάει και ξεφυσάει))

Ελεονώρα Μελέτη: Ε περίμενε.

Νάιλα: Ευχαριστώ. ((Της δίνουν χαρτομάντιλο για να σκουπίσει τα δάκρυά της.))

Ελεονώρα Μελέτη: Ευχαριστούμε πάρα πολύ.

Νάιλα: Όπως κι εκείνοι είναι κι αυτοί σε μια ξένη χώρα ((σκουπίζει τα δάκρυά της)) και πρέπει να δουλέψουνε, πρέπει να/ να με μεγαλώσουνε, οπότε κι αυτοί περάσανε δύσκολα, πως δε βρίσκανε δουλειά λόγω χρώματος κι εγώ είχα πρόβλημα στο σχολείο. Δηλαδή ήταν mutual τα feelings και μου λέγαν απλά ότι πρέπει να είσαι δυνατή και όλα θα πάνε καλά.

Ελεονώρα Μελέτη: Πήγαν όλα καλά;

Νάιλα: Όταν βγήκα και χόρεψα ένα χορευτικό, πήγαν όλα τέλεια για ένα λόγο, ξαφνικά θέλανε όλοι να γίνουνε φίλοι μου. ((παύση, ενώ σκουπίζει τα δάκρυα)). Γιατί είχα αντίδραση απ' όλο το σχολείο, το πόσο ωραία χόρευα.

Ελεονώρα Μελέτη: Σε τι ηλικία ήτανε αυτό;

Νάιλα: Εννιά χρονών.

Ελεονώρα Μελέτη: Εννέα χρονών

Νάιλα: Ναι.

Ελεονώρα Μελέτη: Έκανες το πρώτο σου χορευτικό

Νάιλα: Ναι.

Ελεονώρα Μελέτη: Μπροστά στα μάτια του κόσμου;

Νάιλα: Μπροστά σε όλο το σχολείο. Σχολείο τώρα μιλάμε από το δημοτικό μέχρι το λύκειο.

Ελεονώρα Μελέτη: Μέχρι τα εννιά χρόνια.

Νάιλα: Και ερχόντουσαν τα πα/οι μαθητές του γυμνασίου/του λυκ/του λυκείου και ποια είσαι και πώς σε λένε και τα βλέπαν αυτό οι συμμαθητές μου, σου λέει όπα, έχει απήχηση στους μεγαλύτερους, θα την κάνουμε τώρα φίλη.

Ελεονώρα Μελέτη: Αυτοί λοιπόν που πριν σου κάναν αρνητικά σχόλια

Νάιλα: Ναι.

Ελεονώρα Μελέτη: Ρατσιστικού περιεχομένου

Νάιλα: Ναι.

Ελεονώρα Μελέτη: Μόλις είδαν ότι είσαι δημοφιλής, λόγω του ότι χορεύεις καλά

Νάιλα: Ναι.

Ελεονώρα Μελέτη: Ξαφνικά το γυρίσανε

Νάιλα: Ναι.

Νάιλα: Πόσο μάλλον μετά το Next Top Model και: αυτοί που δεν με ξέρανε δηλαδή (…) μου μιλήσουνε.

Ελεονώρα Μελέτη: Εκεί εσύ, ρε παιδί μου, δε/δε βγάζεις, δεν/δε λες ότι τώρα θα σας δείξω εγώ;

Νάιλα: Ήθελα να το κάνω.

Ελεονώρα Μελέτη: Πώς τους αντιμετωπίζεις; Δηλαδή, θέλω να μου πεις χαρακτηριστικό περιστατικό ανθρώπου που ήρθε και σου είπε αρνητικό σχόλιο, ρατσιστικό και μετά πώς το γύρισε και τι του είπες;

Νάιλα: Και του: απάντησα εγώ, του είπα εγώ πάντως θυμάμαι στο σχολείο δεν μου μίλαγες έτσι. Εγώ θυμάμαι άλλα πράγματα. Ε: μου λέει, μα ήμασταν μικρά. Τα ψυχολογικά τα δικά μου, όμως, δεν τα σκέφτηκε κανένας. Συγχωρώ, αλλά δεν ξεχνάω.

Ελεονώρα Μελέτη: Τι είναι αυτό που έχεις ακούσει και σ’ έχει πειράξει περισσότερο απ’ όλα;

Νάιλα: Ε: ((παύση)) νομίζω αυτά τ’ άλλα τα σχόλια όσο μεγάλωνα νομίζω τα κάναν/το κάνει ο καθένας σε κάθε γυναίκα, αλλά: δηλαδή ν’ ακούσω τη λέξη αράπη μου γυρνάει λίγο στο μάτι ανάποδα.

Ελεονώρα Μελέτη: Στο 'χουν πει έτσι στα μούτρα ή: [έχεις ακούσει να ψιθυρίζεται;]

Νάιλα: [Μου το 'χει πει οδηγός στο δρόμο] ε: που κορνάρει και:, ένας νταλικέρης τελοσπάντων, δε θα δώσω σημασία, απλά μέσα μου ξέρω ότι δεν έχει μόρφωση αυτός ο άνθρωπος κι εγώ είμαι πολύ καλύτερη από αυτόν.

Ελεονώρα Μελέτη: Πάλι σπάει η φωνή σου σ’ ενοχλεί ακόμα.

Νάιλα: Ναι.

Ελεονώρα Μελέτη: Κοίτα, μου λες ότι ακόμα μπορεί να τύχει ν’ ακούσεις κάποια σχόλια. Είναι ένα τέτοιο αυτό που: αναφέρθηκες τώρα;

Νάιλα: Ναι, από αμόρφωτους ανθρώπους το ακούς, αλλά: γενικά από παιδιά όχι.

Ελεονώρα Μελέτη: Μου φαίνεται πάρα πολύ παράξενο, παιδιά [στην Ελλάδα του 2018]

Νάιλα: [Κι όμως]

Ελεονώρα Μελέτη: [Να ακούγονται τέτοια σχόλια]

Νάιλα: [Κι όμως]

Ελεονώρα Μελέτη: [Πραγματικά ρε συ είναι πολύ παράξενο]

Νάιλα: [Κι όμως αυτό λέω και εγώ], 2018 και υπάρχουν τέτοια σχόλια. Δυστυχώς υπάρχουν ακόμα τέτοια σχόλια. Είναι θέμα μόρφωσης. Είναι πώς έχει μεγαλώσει το παιδί μέσα στην οικογένειά του.

Ελεονώρα Μελέτη: Δεν σου 'χει ποτέ, ας πούμε, ε: γεννηθεί η ανάγκη μέσα από το βήμα που έχεις να: να να κινηθείς για αυτό το πράγμα, να ευαισθητοποιήσεις λίγο τον κόσμο (.) να:: βοηθήσεις ε:::μ//

Νάιλα: //Το βλέπεις ότι είμαι ευαίσθητη και εγώ.

Ελεονώρα Μελέτη: Ναι: [να βοηθήσεις ανθρώπους που ενδεχομένως είναι θύματα ρατσισμού, να:: οχυρωθούν].

Νάιλα: [Κι θε/θε, βοηθάω, προσπαθώ να βοηθήσω], αλλά: με το που το βλέπω κρύβομαι σε μία γωνιά και βάζω τα κλάματα, γιατί συγκινούμαι, μοιράζομαι το/τον πόνο του άλλου. Με, με νευριάζει, με στεναχωρεί. Μακάρι να ‘μουν λίγο πιο δυνατή, να μπορούσα να το αντιμετωπίσω διαφορετικά, [αλλά δεν μπορώ].

Ελεονώρα Μελέτη: Ήσουν η μόνη έγχρωμη, ας πούμε, στο σχολείο; Δεν υπήρχε άλλο παιδί;

Νάιλα: Ε: ήμουνα η μόνη σ’ όλο το δημοτικό, νομίζω το ενενήντα: εννιά ή δύο χιλιάδες ήλθανε:: άλλα δύο-τρία παιδιά. Αλλά τώρα τα παιδιά είναι: ο γιος του πρέσβη της Αγκόλα. Και δεν είναι ένα παιδί, είναι μεγάλη οικογένεια, οπότε έχουν τ’ αδέρφια μεταξύ τους.

Ελεονώρα Μελέτη: Άρα, θέλεις. Άρα, θέλεις να μου πεις ότι επειδή υπήρχε αυτή η ιδιότητα των γονιών ήταν του τύπου στο απυρόβλητο; Γιατί μου 'πες ότι και σε ιδιωτικό σχολείο. Σε ιδιωτικό σχολείο, ας πούμε, οι καθηγητές όταν έβλεπαν ότι εσύ δεν θέλεις να πηγαίνεις στο σχολείο, δεν είχαν αναλάβει να::;

Νάιλα: Όχι.

Ελεονώρα Μελέτη: Είχανε πάει οι γονείς σου, ας πούμε, στους καθηγητές και είχαν πει το παιδί μας έχει θέμα; Ε: αναλάβετε τις ευθύνες σας; ((Η κάμερα δείχνει τη Νάιλα να κουνάει το κεφάλι της αρνητικά.))

Νάιλα: Όχι.

Ελεονώρα Μελέτη: Ένιωθες μοναξιά;

Νάιλα: Ναι.

Ελεονώρα Μελέτη: Φίλους δεν είχες, ας πούμε, να πεις [ένα άτομο, ένα άτομο].

Νάιλα: [Μετά, μετά το χορό], μετά το χορευτικό.

Ελεονώρα Μελέτη: Μετά το χορευτικό.

Νάιλα: Μετά το χορευτικό, να πεν/πεντακόσιους φίλους ξαφνικά μάζεψα απ’ το πουθενά.

Ελεονώρα Μελέτη: Τι ήταν αυτό το χορευτικό; Πού εμφανίστηκες;

Νάιλα: Είχα χορέψει σε μια παράσταση: χορού στο σχολείο που βγαίνανε γκρουπάκια και είχα βγει εγώ πρώτη φορά solo, εννιά χρονών και χόρεψα ένα κομμάτι του Khaled το Aicha και αντί να με φωνάζουνε Νάιλα με φωνάζαν Aicha. Εσύ είσαι η Aicha. Και λέω ναι, χάρηκα πολύ, με λένε Νάιλα. Όχι, λέει, θα σε φωνάζουμε Aicha εμείς. Ήταν πολύ μαγικό για αυτούς.

Ελεονώρα Μελέτη: Έτσι μπήκε ο χορός στη ζωή σου;

Νάιλα: Ναι.

Ελεονώρα Μελέτη: Έχεις αναρωτηθεί ότι ενδεχομένως μέχρι και σήμερα τον θέλεις πρωταγωνιστικό ρόλο, γιατί σε κάνει να νιώθεις αποδεκτή;

Νάιλα: Δεν το κατάλαβα αυτό;

Ελεονώρα Μελέτη: Εννοώ ότι από τη στιγμή που είδες ότι ο χορός σου άνοιξε την πόρτα στην αποδοχή: και ξαφνικά γίναν όλοι φίλοι σου, όπως είπες και εσύ, επειδή ήσουν δημοφιλής πάνω σ’ αυτό το κομμάτι, μήπως εξακολουθείς και το συντηρείς μέχρι και σήμερα, δηλαδή δουλεύεις το βράδυ εκεί που δουλεύεις χορεύοντας, επειδή μέσα από αυτό νιώθεις ότι γίνεσαι αποδεκτή;

Νάιλα: Ναι. Μπορεί. Μπορεί και γι’ αυτό. Με πραγματικά νιώθω ότι εκφράζω έναν άλλον άνθρωπο, όταν χορεύω και: τ’ αποδέχεται ο κόσμος, ναι. Κι από/ και γυναίκες και άντρες και: ότι άλλο: κλάδο σεξουαλικότητας υπάρχει. Μ’ αποδέχονται: όταν με βλέπουν να χορεύω και μετά θέλουν να με γνωρίσουνε, να δούνε ποια είναι η πραγματική Νάιλα. Γιατί περνιέμαι και για σνομπ, όταν χορεύω, δεν μιλάω σε κανέναν, βγαίνω, χορεύω, δε μιλάω, φεύγω. Ψάχνουν να με κυνηγάνε να με βρούνε να βγάλουν μια φωτογραφία μαζί μου. Ή μετά να να καταλαβαίνουν/να συνειδητοποιούνε ότι εσύ είσαι η Νάιλα του Next Top Model και μάλιστα χορεύεις;

Ελεονώρα Μελέτη: Ωραία λοιπόν, εάν κάποιος σου απαγορεύσει να ξαναχορέψεις

Νάιλα: Ου::

Ελεονώρα Μελέτη: Πώς ,πες ότι γίνεται κάτι και σου λένε ότι για: να είσαι καλά εσύ κι οι δικοί σου δεν πρέπει να ξαναχορέψεις ποτέ και τον κόβεις τον χορό, έτσι; Η Νάιλα πώς θα εκφραστεί;

Νάιλα: Ε: με πασαρέλα μετά ((και γελάει)). Μέσω πασαρέλα και modeling.

Ελεονώρα Μελέτη: Στο modeling είχες δεχθεί ποτέ ρατσισμό;

Νάιλα: Όχι, δόξα τω Θεώ. Είναι ένας χώρος που νομίζω (.) δεν δεν θα πρέπει να υπάρχει ρατσισμός, γιατί:: έχεις να κάνεις με//

Ελεονώρα Μελέτη: //Καλά, πουθενά δεν πρέπει να υπάρχει

Νάιλα: Μοντέλα, μοντ, ναι, απλά νομ/νομίζω ότι η μόδα δεν/ δεν μπορείς να δεχθείς ρατσισμό. Είσαι μοντέλα απ’ όλο τον κόσμο. Είναι international, είναι ε: με προβλα/ με προβλήματα δέρματος [κοπέλες δηλαδή]

Ελεονώρα Μελέτη: [Άλλο εννοώ], να σου πω όμως κάτι μπορεί να είναι ένας σχεδιαστής, ο οποίος να πει ότι εγώ δεν θέλω να έχω, ρε παιδί μου, έγχρωμα μοντέλα.

Νάιλα: Ντάξει.

Ελεονώρα Μελέτη: Θέλω να 'χω μόνο Κινέζες π.χ.

Νάιλα: Δεν πειράζει. Και τι έγινε; Εκεί δεν με πειράζει τόσο πολύ στη μόδα, γιατί ξέρω ότι ο σχεδιαστής θέλει κάτι διαφορετικό, το 'χει σκεφτεί στο νου του ότι θέλει αυτό. Θέλω: Ασιάτες, θέλω: έγχρωμες, θέλω: μόνο κατα/κατάξανθες, καταγάλανες, κατάλευκες δέρμα. Είναι όπως το ‘χει σκεφτεί για τη collection του, οπότε δεν με πειράζει.

Ελεονώρα Μελέτη: Από/πόσο χρονών ήσουν όταν ήρθες στην Ελλάδα;

Νάιλα: Ενός.

Ελεονώρα Μελέτη: Α ήσουνα πολύ μικρή.

Νάιλα: Ναι.

Ελεονώρα Μελέτη: Ποια είναι η άποψή σου, ρε παιδί μου, για τους (.) για τους: Έλληνες αν και ουσιαστικά Ελληνίδα είσαι, μπορεί να μην έχεις γεννηθεί εδώ, αλλά έχεις μεγαλώσει εδώ με τη νοοτροπία μας, ας πούμε. Πού έχεις δυσκολευτεί περισσότερο;

Νάιλα: Μα φαντάσου ότι στο σχολείο που ήτανε ιδιωτικό ήμασταν ξένα, δηλαδή το Ελληνικό ήτανε: τέσσερις φορές την εβδομάδα, δεν ήμασταν/δεν υπήρχανε Έλληνες, ήτανε Ελληνογάλλοι::, Ελληνό:άγγλοι::.

Ελεονώρα Μελέτη: Μα μου κάνει εντύπωση που σ’ ένα τέτοιο σχολείο, [ρε παιδί μου (…)]

Νάιλα: [Φαντάσου. Κι εμένα].

Ελεονώρα Μελέτη: Μου κάνει τρομερή εντύπωση.

Νάιλα: Κι εμένα. Ενώ με τους Έλληνες δεν είχα τόσο πολύ ρατσισμό. Αντιθέτως.

Ελεονώρα Μελέτη: Μου κάνει τρομερή εντύπωση.

Νάιλα: Αντιθέτως. Πολλοί πιο/ μεγαλύτερη αγάπη είχα.

Ελεονώρα Μελέτη: Αν έκανες παιδί τώρα, Πώς θα το::/ τι θα του έλεγες για τον ρατσισμό, να τον αντιμετωπίζει πώς;

Νάιλα: Εύχομαι να μην είναι τόσο δύσκολη, δηλαδή εύχομαι όταν θα τον πάω σχολείο να δω ότι δεν θα 'ναι το μόνο:: ή έγχρωμο παιδί να είναι κι άλλα και να είναι καλύτερα τα πράγματα. Έτσι θέλω να πιστεύω. Και μετά θα το σκεφτώ πώς θα το ((γελώντας)) [πώς θα του μιλήσω (…)]

Ελεονώρα Μελέτη: [Πάλι σπάει η φωνή σου], δηλαδή είναι τρομερό. Πραγματικά δεν περίμενα ότι θα είσαι τόσο πολύ, πώς να στο πω, ρε παιδί μου, πικραμένη απ’ αυτό το πράγμα:;

Νάιλα: Ε: ναι:. Είναι: ξέρεις όπως μαθαίνει ένα παιδί να μεγαλώνει από τη συμπεριφορά των γονιών, α: από τα παιδιά: ε: π.χ. εμένα δεν μ’ αρέσει να βρίζω. Δεν μ’ αρέσει καθόλου κι ήταν κάτι, όταν ήσουνα μικρός το λες και αισθανόσουνα περηφάνια και μεγάλωνες. Εμένα δεν μου άρεσε.

Ελεονώρα Μελέτη: Άρα, ένιωθες ότι δεν μπορείς να υπερασπιστείς και τον εαυτό σου.

Νάιλα: Μ:((Γελώντας.))



Πρωτότυπο Κείμενο






Link Κειμένου https://www.youtube.com/watch?v=5bDJK9TNveE
Ημερομηνία Δημοσίευσης 30 Οκτωβρίου 2018
Γλώσσα Ελληνικά
Αριθμός Λέξεων Κειμένου 2280
Ρευστός Ρατσισμός Κείμενο Ρευστού Ρατσισμού
Κατηγορίες ΡατσισμούΑφομοίωση (Αναφορές στον όρο ‘ένταξη/ενσωμάτωση’ ή/και σε πρακτικές ένταξης/ενσωμάτωσης)
Διάκριση (Αναφορές στους ανώνυμους ‘άλλους’, Αναφορές στους ‘άλλους’ ως θύματα)
Τομέας της Δημόσιας Σφαίρας Επικαιρότητα Σχετική με Μεταναστευτικά/Προσφυγικά Θέματα (Ιστοσελίδα Τηλεοπτικού Καναλιού)
Πηγή Προέλευσης ALPHA
Συγγραφικές Πληροφορίες Επώνυμο
Τροπικότητα Πολυτροπικό (Ήχος, Εικόνα, Βίντεο, Προφορικό Κείμενο, Γραπτό Κείμενο)
Αφηγηματικότητα Αφηγηματικός Τρόπος
Χιούμορ Μη Χιουμοριστικός Τρόπος
Κειμενικό Είδος Συνέντευξη, Τηλεοπτική Εκπομπή